historia, 1941
Początek drugiej wojny rosyjsko - fińskiej. Sanitariuszka z Korpusu Pomocniczego opatruje rannego żołnierza.

Wojna zimowa (wojna radziecko-fińska 1939-1940) - konflikt zbrojny pomiędzy ZSRR a Finlandią, toczący się w okresie od 30 listopada 1939 do 13 marca 1940 roku. Finlandia, pomimo utraty części terytorium, zdołała jednak obronić swoją niezależność. II wojna światowa w Europie rozpoczęła się dzięki sojuszowi ZSRR z III Rzeszą, którego ukoronowaniem był nowy podział Europy ustanowiony w pakcie Ribbentrop-Mołotow. Wojna radziecko-fińska 1941-1944 – wojna, zwana również wojną kontynuacyjną, tocząca się w okresie od 25 czerwca 1941 do 19 września 1944. Działania wojenne rozpoczęte przez Związek Radziecki wobec neutralnej Finlandii (cztery dni po rozpoczęciu przez III Rzeszę operacji Barbarossa) nalotami lotnictwa bombowego na lotniska i miasta Finlandii w dniach 25-26 czerwca 1941. W tej sytuacji Finlandia wypowiedziała wojnę mając zamiar odzyskać zagrabione jesienią 1939 roku w czasie wojny zimowej rdzenne fińskie tereny - stąd nazwa wojna kontynuacyjna. Zadanie to udało się wojskom fińskim (w sile 16 dywizji piechoty, 2 dywizji strzelców oraz 1 brygady kawalerii pancernej) zrealizować do końca sierpnia 1941, ale na niektórych odcinkach frontu kontynuowały one ofensywę i wdarły się na terytorium radzieckie. Finlandia przystąpiła też do paktu antykominternowskiego (25 listopada 1941), a także udostępniła III Rzeszy północną część swego terytorium, skąd siły niemieckie rozpoczęły ofensywę w kierunku Murmańska (Operacja Silberfuchs). (wikipedia)