historia
W 1935 r. wicepremier Eugeniusz Kwiatkowski przedstawił czteroletni plan inwestycyjny (1936-1939)
W 1935 r. wicepremier Eugeniusz Kwiatkowski przedstawił czteroletni plan inwestycyjny (1936-1939) na kwotę 2,4 mld zł. Został zrealizowany w trzy lata. Na terenach zacofanych, z wysokim bezrobociem powstał Centralny Okręg Przemysłowy.
Zbudowano zakłady, wśród nich m.in. kombinat metalurgiczny w Stalowej Woli wyposażony w stację maszyn licząco-analitycznych – początki informatyki. Biorąc za podstawę najlepszy 1928 r. wskaźnik prod. z 1936 r., wynoszący 94,3, sięgnął w czerwcu 1939 r. 129,8.
W poszczególnych działach:
- środki produkcji od 103,1 do 156,8,
- przemysł metalowy i maszynowy 103,6 – 167,8,
- przemysł chemiczny 112,2 – 154,3,
- przemysł elektrotechniczny 232,3 – 493,3!
Wysoką dynamikę notowano w podstawowych działach przemysłu ciężkiego.
Produkcja surówki żelaza wzrosła w porównaniu z 1938 r. o ponad 51 %, stali o około 40 proc. To oznaczało, że w 1939 r. polskie huty byłyby w stanie wyprodukować 1,3 mln ton surówki i ponad 2,1 mln ton stali. Wzrosło też wydobycie węgla - w pierwszym półroczu 1939 r. o 20 mln ton.
Ignacy Matuszewski b. minister skarbu pisał, że Polska nie będąc „samowystarczalną” może stać się gospodarczo „samodzielna”. Polska wchodziła na drogę dynamicznego rozwoju.
W 1938 r. wicepremier Eugeniusz Kwiatkowski przedstawił perspektywiczny plan gospodarczy opracowany w Ministerstwie Skarbu. Założenia planu oparto na analizie wzrostu demograficznego ludności, rozmieszczenia surowców, przemysłu i zakładanej wielkości PKB.
W trzyletnich odcinkach zakładano:.
1939-42 - rozbudowa potencjału obronnego, zdolnego do zapewnienia nowoczesnego uzbrojenia wojsku, produkcja z najwyższą doskonałość techniczną i eksportową (60% środków obsługiwać miało cel naczelny)
1942-1945 - budowa sieci komunikacyjnej, koleje, mosty, drogi bite, drogi wodne śródlądowe i kanały, dalszy skok w rozbudowie Gdyni, motoryzacja i lotnictwo cywilne, produkcja samochodów.
1945-48 - rozbudowa szkolnictwa wiejskiego powszechnego i zawodowego, usprawnienie produkcji i handlu produktami rolnymi, melioracja, spotęgowanie i zróżnicowanie produkcji agrarnej. Cegła, cement i żelazo w budownictwie wiejskim, maszyny w uprawie i produkcji.
1948-51 - wielkie inwestycje, zagadnienia kultury, oświaty i zdrowotne w miastach, modernizacja istniejących zakładów, urbanizację i uprzemysłowienie, m.in. elektrownie wodne na Dniestrze, gazociągi, fabryki celulozy na Polesiu, likwidacja bezrobocia.
1951-54 - zmiany strukturalne w społeczeństwie, ujednostajnienie struktury dynamiki gospodarczej, zatarcie różnic pomiędzy Polską A. i B., wyrównania szans startu zawodowego ludności. W całym państwie liczba ludności utrzymującej się ze źródeł pozarolniczych - 49%.
Romuald Szeremietiew
Zbudowano zakłady, wśród nich m.in. kombinat metalurgiczny w Stalowej Woli wyposażony w stację maszyn licząco-analitycznych – początki informatyki. Biorąc za podstawę najlepszy 1928 r. wskaźnik prod. z 1936 r., wynoszący 94,3, sięgnął w czerwcu 1939 r. 129,8.
W poszczególnych działach:
- środki produkcji od 103,1 do 156,8,
- przemysł metalowy i maszynowy 103,6 – 167,8,
- przemysł chemiczny 112,2 – 154,3,
- przemysł elektrotechniczny 232,3 – 493,3!
Wysoką dynamikę notowano w podstawowych działach przemysłu ciężkiego.
Produkcja surówki żelaza wzrosła w porównaniu z 1938 r. o ponad 51 %, stali o około 40 proc. To oznaczało, że w 1939 r. polskie huty byłyby w stanie wyprodukować 1,3 mln ton surówki i ponad 2,1 mln ton stali. Wzrosło też wydobycie węgla - w pierwszym półroczu 1939 r. o 20 mln ton.
Ignacy Matuszewski b. minister skarbu pisał, że Polska nie będąc „samowystarczalną” może stać się gospodarczo „samodzielna”. Polska wchodziła na drogę dynamicznego rozwoju.
W 1938 r. wicepremier Eugeniusz Kwiatkowski przedstawił perspektywiczny plan gospodarczy opracowany w Ministerstwie Skarbu. Założenia planu oparto na analizie wzrostu demograficznego ludności, rozmieszczenia surowców, przemysłu i zakładanej wielkości PKB.
W trzyletnich odcinkach zakładano:.
1939-42 - rozbudowa potencjału obronnego, zdolnego do zapewnienia nowoczesnego uzbrojenia wojsku, produkcja z najwyższą doskonałość techniczną i eksportową (60% środków obsługiwać miało cel naczelny)
1942-1945 - budowa sieci komunikacyjnej, koleje, mosty, drogi bite, drogi wodne śródlądowe i kanały, dalszy skok w rozbudowie Gdyni, motoryzacja i lotnictwo cywilne, produkcja samochodów.
1945-48 - rozbudowa szkolnictwa wiejskiego powszechnego i zawodowego, usprawnienie produkcji i handlu produktami rolnymi, melioracja, spotęgowanie i zróżnicowanie produkcji agrarnej. Cegła, cement i żelazo w budownictwie wiejskim, maszyny w uprawie i produkcji.
1948-51 - wielkie inwestycje, zagadnienia kultury, oświaty i zdrowotne w miastach, modernizacja istniejących zakładów, urbanizację i uprzemysłowienie, m.in. elektrownie wodne na Dniestrze, gazociągi, fabryki celulozy na Polesiu, likwidacja bezrobocia.
1951-54 - zmiany strukturalne w społeczeństwie, ujednostajnienie struktury dynamiki gospodarczej, zatarcie różnic pomiędzy Polską A. i B., wyrównania szans startu zawodowego ludności. W całym państwie liczba ludności utrzymującej się ze źródeł pozarolniczych - 49%.
Romuald Szeremietiew
