historia
Jak kobiety w średniowieczu udawały dziewice?

Panny, które chciały uchodzić za dziewice korzystały z gołębich lub rybich pęcherzy, które wypełniały dowolną krwią. Jeśli mężczyzna się nie zorientował, a pęcherz pękł w odpowiednim momencie mistyfikacja się udawała.
Kobiety wybierały również odpowiedni moment zbliżenia podczas menstruacji. Mężczyźni niezorientowani w kobiecych "sprawach" mogli się łatwo nabrać.
Tego typu triki stosowano również w domach rozpusty.
Kobiety stosowały również kąpiele w ziołach, które miały wymusić skurczenie pochwy. Gorzej jeśli uniemożliwiało to penetrację. Jeśli było to nagminne biskup po konsultacjach z położnymi mógł nawet uznać małżeństwo za nieważne. Niestety bez prawa do ponownego zamążpójścia. Kobiety szczególnie niezadowolone z wyboru małżonka mogły w ten sposób rozwiązać swój małżeński problem :)
Wśród metod weryfikujących dziewictwo był jeden szczególnie głupi, który polegał na podaniu kobiecie rogu wypełnionego winem. Jeśli nie uroni ani kropli byłą dziewicą. Równie głupie było przykładanie ... pijawek. To jednak nic, co niektórzy średniowieczni "lekarze" i "lekarki" doradzali użycie mieszaniny żywicy i wina, sadła jelenia, tłuszczu z jaszczurki, a nawet … siarce i rtęci!
Stosowano przeróżne metody, niektóre kobiety wysyłały do łoża męża ... służącą, a niektóre składały stosowną przysięgę. Utalentowane aktorsko kobiety mogły udawać skromność, spuszczać oczy, zawstydzać się, a nawet rumienić się na zawołanie. Takie metody były skuteczne, bo aż do początku XV wieku żeńskie narządu płciowe stanowiły nawet dla medyków .... tajemnicę. Czasami więc wystarczyło, że wybranka byłą po prostu wąska w talii i szczupła, kobiety tęższe podejrzewano o nadmierną aktywność seksualną, a nawet o to, że już rodziły.
Najgorsze jednak czasy przyszły dopiero kiedy głównie w protestanckiej Europie zaczęto zarabiać na poszukiwaniu wiedźm, które jak wiadomo były strasznie rozwiązłe seksualnie :) Szczególnych szkód w tym względzie przyniosła wydana w 1487 roku książka "Młot na czarownice". W krajach katolickich polowania na czarownice były rzadkością, bo księża należeli wtedy do elity naukowej kraju i nie dawali się nabierać.

Źródło: Węgłowski A., "Podanie wybrance magicznego rogu wypełnionego winem"