motoryzacja, 1928
Reklama samochodu Stetysz (pełna nazwa Ralf-Stetysz) z 1928 roku, którego konstruktorem był Stefan hrabia Tyszkiewicz
Ralf-Stetysz (skrót od Rolniczo Automobilowo-Lotnicza Fabryka Stefana Tyszkiewicza) – polski samochód osobowy, produkowany w latach 1924-1929 w Paryżu i Warszawie.
W 1924 r. hrabia Stefan Tyszkiewicz założył w Boulogne pod Paryżem mały zakład produkcyjny, gdzie rozpoczął opracowywać prototyp samochodu osobowego własnej konstrukcji. Wyposażony był on silnik firmy Continental i podwozie własnej, pomysłowej i nowatorskiej konstrukcji, przystosowanej do fatalnych polskich dróg (blokowania mechanizmu różnicowego i wyższe zawieszenie).
W 1926 roku zaprezentowano go na Międzynarodowym Salonie Samochodowym w Paryżu. W 1928 roku w V rajdzie polskiego automobilklubu otrzymał nagrodę Ministerstwa Robót Publicznych, dużym sukcesem było także ukończenie rajdu Monte Carlo oraz wygrana w kategoriach elegancji, komfortu i wytrzymałości.
Od 1925 roku Tyszkiewicz szukał wspólników w Polsce. Ostatecznie w celu produkcji podwozi nawiązał współprcę z warszawskim Towarzystwem Przemysłu Metalowego „K. Rudzki i Spółka” SA, a produkcję nadwozi zakontraktował w lubelskich zakładach lotniczych „Plage i Laśkiewicz”. W kadrze inżynierskiej dominowali Polacy przybyli z Francji.
Produkcja samochodu została przeniesiona w 1927 r. do Polski[1] na ul. Fabryczną 3. Samochody oferowane były w 2 wariantach:
model TA, z silnikiem 4-cylindrowym Continental o pojemności 1500 cm³,
model TC six, z silnikiem 6-cylindrowym Continental o pojemności 2760 cm³.
Obydwa modele wystawiane były na Międzynarodowych Targach Poznańskich i brały udział w rajdach. Zaletą samochodu było podwozie przystosowane dla polskich dróg słabej jakości oraz możliwość blokowania mechanizmu różnicowego ułatwiające jazdę w grząskim terenie.
W 1928 roku produkcja rosła, a firma zbierała zamówienia, jednak w lutym 1929 roku w fabryce wybuchł pożar, który zaczął się od piecyka w fabrycznym kantorku. Z powodou pory roku strażacy mieli utrudniony dostęp do pożaru, w związku z czym spłonęła cała fabryka z pojazdami na różnym etapie produkcji i duża partia gotowych pojazdów. Ogółem wyprodukowano około 200 pojazdów.
Straty wyniosły 1,5 mln złotych, a Tyszkiewicz planował odbudować zakład z wykorzystaniem środków z ubezpieczenia, jednak do odbudowy fabryki nie doszło na wniosek akcjonariuszy. W następnych latach Tyszkiewicz sprowadzał do Polski samochody firm FIAT i Mercedes-Benz.
Wiki
W 1924 r. hrabia Stefan Tyszkiewicz założył w Boulogne pod Paryżem mały zakład produkcyjny, gdzie rozpoczął opracowywać prototyp samochodu osobowego własnej konstrukcji. Wyposażony był on silnik firmy Continental i podwozie własnej, pomysłowej i nowatorskiej konstrukcji, przystosowanej do fatalnych polskich dróg (blokowania mechanizmu różnicowego i wyższe zawieszenie).
W 1926 roku zaprezentowano go na Międzynarodowym Salonie Samochodowym w Paryżu. W 1928 roku w V rajdzie polskiego automobilklubu otrzymał nagrodę Ministerstwa Robót Publicznych, dużym sukcesem było także ukończenie rajdu Monte Carlo oraz wygrana w kategoriach elegancji, komfortu i wytrzymałości.
Od 1925 roku Tyszkiewicz szukał wspólników w Polsce. Ostatecznie w celu produkcji podwozi nawiązał współprcę z warszawskim Towarzystwem Przemysłu Metalowego „K. Rudzki i Spółka” SA, a produkcję nadwozi zakontraktował w lubelskich zakładach lotniczych „Plage i Laśkiewicz”. W kadrze inżynierskiej dominowali Polacy przybyli z Francji.
Produkcja samochodu została przeniesiona w 1927 r. do Polski[1] na ul. Fabryczną 3. Samochody oferowane były w 2 wariantach:
model TA, z silnikiem 4-cylindrowym Continental o pojemności 1500 cm³,
model TC six, z silnikiem 6-cylindrowym Continental o pojemności 2760 cm³.
Obydwa modele wystawiane były na Międzynarodowych Targach Poznańskich i brały udział w rajdach. Zaletą samochodu było podwozie przystosowane dla polskich dróg słabej jakości oraz możliwość blokowania mechanizmu różnicowego ułatwiające jazdę w grząskim terenie.
W 1928 roku produkcja rosła, a firma zbierała zamówienia, jednak w lutym 1929 roku w fabryce wybuchł pożar, który zaczął się od piecyka w fabrycznym kantorku. Z powodou pory roku strażacy mieli utrudniony dostęp do pożaru, w związku z czym spłonęła cała fabryka z pojazdami na różnym etapie produkcji i duża partia gotowych pojazdów. Ogółem wyprodukowano około 200 pojazdów.
Straty wyniosły 1,5 mln złotych, a Tyszkiewicz planował odbudować zakład z wykorzystaniem środków z ubezpieczenia, jednak do odbudowy fabryki nie doszło na wniosek akcjonariuszy. W następnych latach Tyszkiewicz sprowadzał do Polski samochody firm FIAT i Mercedes-Benz.
Wiki
