wojna, 1917
Widok na pole bitwy pod Passchendaele, I wojna światowa, Francja, 1917

Bitwa pod Passchendaele (znana także jako trzecia bitwa pod Ypres) – jedna z najkrwawszych bitew I wojny światowej rozegrana pomiędzy połączonymi armiami Wielkiej Brytanii, Kanady, Związku Południowej Afryki, ANZAC i Francji, a armią Cesarstwa Niemieckiego. Celem bitwy było przejęcie kontroli nad wioską Passchendaele (dziś Passendale), w pobliżu Ypres we Flandrii Zachodniej (Belgia). Plan Ententy zakładał uczynienie wyłomu w liniach niemieckich, dostanie się na belgijskie wybrzeże i zajęcie znajdujących się tam baz niemieckich okrętów podwodnych.
Bitwa toczona była w niesamowicie ciężkich warunkach terenowych. Obszar ten był z natury bagnisty, dodatkowo od sierpnia nastąpiło załamanie pogody. Ciągłe opady deszczu utworzyły na mocno wcześniej zbombardowanym terenie niemożliwe do przejścia morze błota. Szacuje się, iż w wypełnionych wodą kraterach utonęło co najmniej kilkadziesiąt tysięcy żołnierzy. Bagno uniemożliwiało też użycie czołgów. Niemcy byli dobrze umocnieni w sieci bunkrów. W końcu, po trzech miesiącach krwawych walk, 6 listopada 1917 Passchendaele zostało zdobyte przez Kanadyjczyków.

Bitwa jest uważana za jedną z najbardziej kontrowersyjnych i bezowocnych kampanii I wojny światowej. Prawie pół miliona żołnierzy alianckich i ćwierć miliona Niemców zginęło lub odniosło rany w walce o kawałek zrujnowanej, bagnistej ziemi. Bitwa przesunęła linię frontu o ok. 10 kilometrów. Nie zmieniło to w znaczący sposób sytuacji żadnej ze stron. Dodatkowo, w kwietniu następnego roku, w bitwie pod Lys Niemcy odzyskali prawie cały obszar utracony pod Passchendaele.

Wśród uczestników bitwy byli m.in. Henry Allingham oraz Harry Patch - w okresie późniejszym jedni z najdłużej żyjących ludzi, wyróżnieni różnymi odznaczeniami oraz Adolf Hitler.

Wiki