astronomia-fizyka
Tragicznie zmarli astronauci Apollo 1, od lewej Gus Grissom, Ed White II i Roger Chaffee.

Apollo 1, misja oficjalnie oznaczona jako Apollo/Saturn-204 – była planowana jako pierwsza załogowa misja programu Apollo, której start ustalono na luty 1967 r. Będąc załogowym lotem próbnym, miała stanowić rozpoczęcie programu Apollo. W dniu 27 stycznia 1967 roku podczas jednego z testów przedstartowych umieszczony na wyrzutni moduł dowodzenia uległ zniszczeniu w wyniku pożaru, a cała 3-osobowa załoga zginęła. Tragiczną śmierć ponieśli Dowódca Pilot Virgil "Gus" Grissom, Senior Pilot Edward H. White i Pilot Roger B. Chaffee.
Do tragedii doszło na kompleksie startowym LC-34 na przylądku Canaveral. Nazwę Apollo 1 oficjalnie zatwierdzono ze względu na pamięć o astronautach, którzy uczestnicząc w programie Apollo ponieśli śmierć[1]. Chociaż niezwłocznie została powołana komisja do ustalenia przyczyn tragedii, to jednak nigdy, jednoznacznie, w sposób rozstrzygający, nie ustalono źródła ognia. Śmierć astronautów przypisano szerokiemu spektrum przesłanek tkwiących w wadach konstrukcyjnych modułu dowodzenia. Załogowa faza projektu została opóźniona o dwadzieścia miesięcy zanim problemy wynikające z tragicznego wypadku zostały rozwiązane. Rakieta nośna Saturn IB (Saturn/Apollo-204) została użyta później w pierwszym bezzałogowym locie testowym modułu księżycowego, Apollo 5.