historia
Cahokia - stanowisko archeologiczne w stanie Illinois (USA).

Cahokia (pełna oficjalna nazwa Cahokia Mounds State Historic Site) - stanowisko archeologiczne w stanie Illinois (USA), ok. 11 km od St. Louis (Missouri).
Olbrzymi kompleks mieszkalny (ponad 13 km kw.) powstał z niewielkiej rolniczej wioski, założonej przed 900 p.n.e. Na żyznych glebach zalewowych mieszkańcy osady uprawiali kukurydzę. W XI w. mogło w nim mieszkać nawet 40 tysięcy osób. W XII wieku Cahokia przeżywała największy rozkwit a od 1250 rozpoczął się powolny upadek miasta. Wykopaliska rozpoczęte zostały w 1961 roku przez grupę archeologów kierowanych przez Warrena Wittry'ego.
Na terenie Cahokii znajduje się około 100 kopców ziemnych pełniących różne funkcje takie jak: platformy pod budowle, grobowce, znaki graniczne. Największy z nich zwany Kopcem Mnichów ma wysokość 30 metrów i zajmuje powierzchnię 5,7 ha. Na jego szczycie znajdował się "dom wodza" o wysokości 15 metrów.
W 1982 roku zostało wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

https://pl.wikipedia.org/wiki/Cahokia