historia, 1920
Elektryfikacja rosyjskiej wsi (Narodowy Plan Elektryfikacji Rosji)

GOELRO (Narodowy Plan Elektryfikacji Rosji) to plan elektryfikacji Rosji, który został przedstawiony w grudniu 1920 roku podczas VIII Zjazdu Rad na wniosek niemieckiego agenta, który przejął władzę w Rosji - Lenina. Katastrofalna sytuacja gospodarcza Rosji, klęska w wojnie z Polską wymusiła na bolszewikach zmianę podejścia do gospodarki. W 1921 roku rusza Nowa Polityka Ekonomiczna (NEP), zezwolono na podjęcie małych prywatnych przedsięwzięć (głównie w rolnictwie oraz usługach), przy pozostawieniu monopolu państwowego w dziedzinach dużych gałęzi przemysłu (głównie przemysł ciężki), handlu (szczególnie handel zagraniczny), bankowości i instytucjach finansowych, zezwalając także na koncesjonowaną działalność gospodarczą międzynarodowych przedsiębiorstw. NEP nie był częścią programu bolszewików, jednak został wymuszoną sytuacją, Lenin obawiał się, że wobec panującego głodu i chaosu dojdzie do kolejnej rewolucji, która zdmuchnie bolszewików z kart historii. Po śmierci Lenina w siłę rośnie Stalin, który stopniowo usuwa potencjalnych konkurentów. Stalin mając już pełnie władzy w końcu 1929 roku odrzuca NEP i rozpoczyna kolektywizację rolnictwa, która kończy się to Wielkim Głodem w praktycznie całej południowej Rosji (od Ukrainy aż po Kazachstan). Kolektywizacja miała szczególnie dramatyczny przebieg na Ukrainie. Nie należy się więc dziwić, że Ukraińcy, Białorusini, czy Polacy przebywają cod 1939 roku pod okupacją sowiecką witali wojska Hitlera w 1942 roku jak wyzwolicieli. Poprzez kolektywizację Stalin osiągnął dwa główne cele, przede wszystkim zlikwidował zagrożenie ze strony chłopów (ciągle stanowili ok. 80 proc. społeczeństwa rosyjskiego), którzy mogli się zbuntować, z drugiej strony uzyskał środki na industrializację, chodziło przede wszystkim o forsowny rozwój przemysłu ciężkiego niezbędnego do prowadzenia wojny. (Ireneusz Piotrzkowicz dla www.techpedia.pl)