militaria
W 1918 Wojsko Polskie miało 24 typy karabinów i 22 typy karabinków

W 1918 Wojsko Polskie miało 24 typy karabinów i 22 typy karabinków, w tym 250 tys. kb Mauser. W czerwcu 1921 zdecydowano o przyjęciu karabinu Mausera 7,92 mm jako podstawowego uzbrojenia. W 1922 uruchomiono produkcję „polskiego Mausera”.
W 1928 wprowadzono do uzbrojenia polski karabinek wz. 1929. Na jego konstrukcji oparli się Niemcy konstruując w 1935 swój karabinek.
Do 1939 fabryki broni w Warszawie i Radomiu wyprodukowały ponad 392 tys. kb i kbk Mauser i ponad 260 tys. kbk wz. 29.
Po wojnie 1939 Niemcy wszystkie zdobyte karabiny polskiej produkcji przyjęli na uzbrojenie jako Gewehr 98(p) i Gewehr 29(p). W armii sowieckiej polskie karabiny były wręczane jako wyróżnienie wzorowym żołnierzom.
W 1934 Instytut Badań Materiałów Uzbrojenia ogłosił konkurs na karabin samopowtarzalny. Inż. Józef Maroszek zaproponował prototyp karabinu wz. 38M. Karabin był bardzo nowoczesny i do dzisiaj w kb samopowtarzalnych stosuje się jego rozwiązania.
Miał prostą budowę, był bardzo celny, niezawodny i wygodny w użyciu. Zasilany z magazynka pudełkowego o pojemności 10 nabojów, przyrządy celownicze można było nastawiać od 100 do 2000 metrów.
W 1938 rozpoczęto produkcję seryjną. Do wybuchu wojny kilkaset karabinów trafiło do WP.
W 1939 w czasie ewakuacji Instytutu Techniki Uzbrojenia pociąg został zaatakowany pod Zdołbunowem przez 2 niemieckie samoloty, atakujące z niskiego pułapu. Inż. Maroszek ostrzeliwał je z karabinu wz. 38M. Zestrzelił jeden samolot (trafił pilota).

Romuald Szeremietiew