zwierzęta
Jelonek czubaty (Elaphodus cephalophus) zamieszkuje górskie lasy Chin oraz Birmy i jest gatunkiem zagrożonym
Jelonek czubaty (Elaphodus cephalophus) – ssak parzystokopytny z rodziny jeleniowatych, jedyny przedstawiciel rodzaju Elaphodus Milne-Edwards, 1872. Gatunek Elaphodus cephalophus zamieszkuje górskie lasy Chin oraz Birmy. W południowych Chinach żyją na wysokościach 300 – 800 m, ale w niektórych prowincjach zaobserwowane zostały nawet na wysokości 4500 m. W związku z prowadzonym trybem życia badania tego gatunku są utrudnione.
U Elaphodus cephalophus występuje poroże w kształcie szpica, bardzo niewielkich rozmiarów, prawie całkowicie zasłonięte przez kilkunastocentymetrowy czub, czyli kępkę dłuższych włosów na czole (Komosińska i Podsiadło 2002). Gatunek ten ma specyficznie rozwinięte kły – u samców górne kły są wydłużone i zakrzywione oraz wystają na zewnątrz pyska. Ich długość dochodzi nawet do 2,5 cm.
Zarówno samce, jak i samice gatunku Elaphodus cephalophus wydają zarówno w okresie godowym, jak i w przypadku zagrożenia charakterystyczne dźwięki przypominające szczekanie.
Długość ciała opisywanego gatunku wynosi 100 – 160 cm, w kłębie wysokość wynosi 50- 70 cm, zaś waga to około 17 – 50 kg. U Elaphodus cephalophus występuje raczej krótki ogon o długości 7 - 16 cm. Ubarwienie ciemno - czekoladowe , spodnia część ciała jest biała, natomiast głowa oraz szyja szara.
Osobniki zazwyczaj występują pojedynczo, rzadziej widywane są w parach. Przedstawiciele trzymają się zazwyczaj blisko wody. Jelonek czubaty jest gatunkiem roślinożernym. Głównymi składnikami jego diety są: trawa, owoce, rośliny zielne czy liście krzewów.
Aktywne głównie o świcie i po zmierzchu. Prowadzą samotniczy tryb życia, czasem spotykane w parach.
Gatunek jelonka czubatego zalicza się do kategorii gatunków bliskich zagrożeniu – kategoria „Near Threatend”. Ilości osobników ciągle maleje, brak jest jednak dokładnych danych na ten temat. Ilość osobników szacowana jest na 300 – 500 tys. w Chinach. Główną przyczyną takiego statusu Elaphodus cephalophus oraz zmniejszającej się liczby osobników są polowania. Gatunek nie jest wpisany na światową listę gatunków chronionych i na razie ma taki status tylko w niektórych prowincjach Chin.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Jelonek_czubaty
U Elaphodus cephalophus występuje poroże w kształcie szpica, bardzo niewielkich rozmiarów, prawie całkowicie zasłonięte przez kilkunastocentymetrowy czub, czyli kępkę dłuższych włosów na czole (Komosińska i Podsiadło 2002). Gatunek ten ma specyficznie rozwinięte kły – u samców górne kły są wydłużone i zakrzywione oraz wystają na zewnątrz pyska. Ich długość dochodzi nawet do 2,5 cm.
Zarówno samce, jak i samice gatunku Elaphodus cephalophus wydają zarówno w okresie godowym, jak i w przypadku zagrożenia charakterystyczne dźwięki przypominające szczekanie.
Długość ciała opisywanego gatunku wynosi 100 – 160 cm, w kłębie wysokość wynosi 50- 70 cm, zaś waga to około 17 – 50 kg. U Elaphodus cephalophus występuje raczej krótki ogon o długości 7 - 16 cm. Ubarwienie ciemno - czekoladowe , spodnia część ciała jest biała, natomiast głowa oraz szyja szara.
Osobniki zazwyczaj występują pojedynczo, rzadziej widywane są w parach. Przedstawiciele trzymają się zazwyczaj blisko wody. Jelonek czubaty jest gatunkiem roślinożernym. Głównymi składnikami jego diety są: trawa, owoce, rośliny zielne czy liście krzewów.
Aktywne głównie o świcie i po zmierzchu. Prowadzą samotniczy tryb życia, czasem spotykane w parach.
Gatunek jelonka czubatego zalicza się do kategorii gatunków bliskich zagrożeniu – kategoria „Near Threatend”. Ilości osobników ciągle maleje, brak jest jednak dokładnych danych na ten temat. Ilość osobników szacowana jest na 300 – 500 tys. w Chinach. Główną przyczyną takiego statusu Elaphodus cephalophus oraz zmniejszającej się liczby osobników są polowania. Gatunek nie jest wpisany na światową listę gatunków chronionych i na razie ma taki status tylko w niektórych prowincjach Chin.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Jelonek_czubaty
