historia
Tak się robi politykę. Działalność SIS 1909-1949.
Brytyjczycy przedłużyli ujawnienia tajnych akt z czasów II wojny światowej o bodaj kolejne 50 lat. Całkiem dobrym źródłem wiedzy o działalności SIS (Secret Intelligence Service) w latach 1909-49 jest "MI6: The History of the Secret Intelligence Service" autorstwa prof. Keitha Jeffery. Oczywiste jest, że książka musiała dotknąć też polskich spraw, szczególnie chodzi o wyjaśnienie, kto odpowiadał za wplątanie Polski w II wojnę światową jako pierwszą ofiarę i sprawa zabójstwa Sikorskiego, bo chyba nikt już nie wierzy w wypadek :)
Wiadomo co Brytyjczycy wiedzieli, na pewno było dla nich jasne, że od 1933 roku Hitler i jego paladyni (Złote Bażanty) zabiegali o poprawienie stosunków z Polską, proponowali sojusz wojskowy i podział ZSRR pomiędzy Rumunię, Polskę i Niemcy. Polacy mieli dostać część Ukrainy z Krymem, Białoruś. Nawiązanie sojuszu z ZSRR z oczywistych względów nie mogło nastąpić, polski wywiad najlepiej ze wszystkich wywiadów orientował się co dzieje się na wschodniej granicy i jak potworne zdarzenia miały tam miejsce. Chociażby masowe wywózki Polaków z zachodnich ziem w głąb Rosji, mało kto wie, że atak Hitlera na ZSRR uratował Polaków, którzy pozostali jeszcze na tych terenach, szykowały się bowiem kolejne wywózki. Oprócz tego ludobójstwo na masową skalę, zwany też wielkim głodem, który obejmował całe południe tego wielkiego kraju, ze szczególnym nasileniem na Ukrainie, tylko w tym kraju zginęło z głodu około 5 mln kobiet, mężczyzn i dzieci, w sumie ofiar głodu było więcej niż ofiar holokaustu. Ogólnie mówiąc jeden wielki obóz koncentracyjny, w którym szanse przetrwania były niewielkie.
W 1938-1939 roku (Piłsudski zmarł w maju 1935) trzeba było się już decydować po której stronie Polska ma stanąć. Skoro nie ZSRR to pozostawał Berlin, albo Paryż. Tymczasem Paryż z Londynem zaczęli wobec Polaków grać podwójną grę, niby Polska była stroną, ale czekali na sygnał od Stalina. W tym czasie Londyn chciał zrobić dosłownie wszystko, aby Polska była pierwszym krajem, na który rzuci się Hitler. Można by rzecz, że jakby Beck poprosił Brytyjczyków o Indie to by się zgodzili.
Brytyjczycy, Francuzi i Amerykanie wiedzieli już o pakcie Hitlera ze Stalinem, znali jego treść. Pisanie bzdur, że niby nie dowierzali jest niedorzeczne, celowo nie podzieli się swoją wiedzą. Polska miała być złożona na ołtarzu Hitlerowi, dlatego też Francuzi nie ruszyli się z linii Maginota bo dokładnie wiedzieli, że Rosjanie przystąpią do wojny po stronie Hitlera. Nie można mieć oczywiście do Aliantów pretensji, grali w wielką strategiczną grę, a Polska była jedynie pionkiem w rozgrywce, którą chętnie zagrali. Idealnym scenariuszem dla Aliantów to wojna Hitlera z Rosją i robili wszystko żeby tak się też stało.
Hitler w momencie porozumienia Polski z Aliantami był w potrzasku, każdy jego ruch kończył się dla niego tragicznie. Zaatakuje Polskę Francja ruszy, zaatakuje Francję Polska atakuje. Z tego potrzasku wyciągnął go nie kto inny, jak współtwórca i jeden z ojców II wojny światowej - Stalin, nazywany również pieszczotliwie przez propagandę amerykańską - Wujek Joe. W tym czasie Stalin markował rozmowy z Aliantami, oczywiście intencją Stalina było umożliwienie wojny Aliantów i Hitlerem, najlepiej długiej i wykańczającej dla obu walczących stron. To co się nie udało w Hiszpanii teraz było w zasięgu jego planów. Alianci doskonale wiedzieli, że jeśli Polacy dowiedzą się o tajnych rozmowach Hitlera i Stalina Polska będzie musiała szybko zareagować, nie jest wykluczone wtedy przyjęcie oferty Berlina i podział ZSRR.
Tutaj zostaje już tylko gdybanie. Wielu historyków mówi, że skoro w 1920 roku Polacy samodzielnie poradzili sobie z Rosjanami i w 1941 roku było by tak samo. I tak i nie. Trzeba pamiętać, że ZSRR był nastawiony na wojnę, właściwie cały przemysł, cała gospodarka pracowała wyłącznie na potrzeby przyszłej wojny. Niemieckie siły zbrojne w 1941 roku były w porównaniu z siłami rosyjskimi symboliczne, samych czołgów Rosjanie mieli ponad 20 tysięcy, dla porównania Niemcy lekko ponad 3 tysiące, w tym większość przestarzałych, żadnego czołgu ciężkiego, za wyjątkiem kilku zdobycznych francuskich. Rosjanie posiadali miażdżącą przewagę nie tylko w czołgach, ale również w artylerii i samolotach. Atak na Rosję wydawał się więc szaleństwem, teoretycznie. Właściwe rozegranie niesnasek narodowych, obietnica utworzenia wielu państw narodowych i teza Hitlera, o mocnym kopnięciu w drzwi ... sprawdziła by się w 100%. Czego więc zabrakło w wojnie z ZSRR? mądrej polityki narodowościowej, 50 dywizji polskich i około 300 km polskiego terytorium, które Hitler oddał Stalinowi w wojnie 1 września. Dokładnie tyle, albo aż tyle.
Książka "MI6: The History of the Secret Intelligence Service" autorstwa prof. Keitha Jeffery jest dla nas przykładem jak uprawia się politykę, tutaj nie ma miejsca na miłość, są jedynie cyniczne interesy. Teraz jesteśmy mądrzy, pomyślmy co mógł zrobić Beck w sierpniu 1939 roku, gdyby Alianci przekazali mu informacje o tajnych rozmowach Hitlera ze Stalinem. Co by się stało, gdyby Hitler zaprosił Becka do Berlina i pokazać mu papiery związane z kolejnym rozbiorem Polski. Wtedy to już chyba było jasne, kto przyjaciel, a kto wróg. Nie wiem, jak Wy, ale ja w tym momencie rozumiem dlaczego towarzysz Gierek chciał mieć w posiadaniu broń atomową.
Ireneusz Piotrzkowicz
Wiadomo co Brytyjczycy wiedzieli, na pewno było dla nich jasne, że od 1933 roku Hitler i jego paladyni (Złote Bażanty) zabiegali o poprawienie stosunków z Polską, proponowali sojusz wojskowy i podział ZSRR pomiędzy Rumunię, Polskę i Niemcy. Polacy mieli dostać część Ukrainy z Krymem, Białoruś. Nawiązanie sojuszu z ZSRR z oczywistych względów nie mogło nastąpić, polski wywiad najlepiej ze wszystkich wywiadów orientował się co dzieje się na wschodniej granicy i jak potworne zdarzenia miały tam miejsce. Chociażby masowe wywózki Polaków z zachodnich ziem w głąb Rosji, mało kto wie, że atak Hitlera na ZSRR uratował Polaków, którzy pozostali jeszcze na tych terenach, szykowały się bowiem kolejne wywózki. Oprócz tego ludobójstwo na masową skalę, zwany też wielkim głodem, który obejmował całe południe tego wielkiego kraju, ze szczególnym nasileniem na Ukrainie, tylko w tym kraju zginęło z głodu około 5 mln kobiet, mężczyzn i dzieci, w sumie ofiar głodu było więcej niż ofiar holokaustu. Ogólnie mówiąc jeden wielki obóz koncentracyjny, w którym szanse przetrwania były niewielkie.
W 1938-1939 roku (Piłsudski zmarł w maju 1935) trzeba było się już decydować po której stronie Polska ma stanąć. Skoro nie ZSRR to pozostawał Berlin, albo Paryż. Tymczasem Paryż z Londynem zaczęli wobec Polaków grać podwójną grę, niby Polska była stroną, ale czekali na sygnał od Stalina. W tym czasie Londyn chciał zrobić dosłownie wszystko, aby Polska była pierwszym krajem, na który rzuci się Hitler. Można by rzecz, że jakby Beck poprosił Brytyjczyków o Indie to by się zgodzili.
Brytyjczycy, Francuzi i Amerykanie wiedzieli już o pakcie Hitlera ze Stalinem, znali jego treść. Pisanie bzdur, że niby nie dowierzali jest niedorzeczne, celowo nie podzieli się swoją wiedzą. Polska miała być złożona na ołtarzu Hitlerowi, dlatego też Francuzi nie ruszyli się z linii Maginota bo dokładnie wiedzieli, że Rosjanie przystąpią do wojny po stronie Hitlera. Nie można mieć oczywiście do Aliantów pretensji, grali w wielką strategiczną grę, a Polska była jedynie pionkiem w rozgrywce, którą chętnie zagrali. Idealnym scenariuszem dla Aliantów to wojna Hitlera z Rosją i robili wszystko żeby tak się też stało.
Hitler w momencie porozumienia Polski z Aliantami był w potrzasku, każdy jego ruch kończył się dla niego tragicznie. Zaatakuje Polskę Francja ruszy, zaatakuje Francję Polska atakuje. Z tego potrzasku wyciągnął go nie kto inny, jak współtwórca i jeden z ojców II wojny światowej - Stalin, nazywany również pieszczotliwie przez propagandę amerykańską - Wujek Joe. W tym czasie Stalin markował rozmowy z Aliantami, oczywiście intencją Stalina było umożliwienie wojny Aliantów i Hitlerem, najlepiej długiej i wykańczającej dla obu walczących stron. To co się nie udało w Hiszpanii teraz było w zasięgu jego planów. Alianci doskonale wiedzieli, że jeśli Polacy dowiedzą się o tajnych rozmowach Hitlera i Stalina Polska będzie musiała szybko zareagować, nie jest wykluczone wtedy przyjęcie oferty Berlina i podział ZSRR.
Tutaj zostaje już tylko gdybanie. Wielu historyków mówi, że skoro w 1920 roku Polacy samodzielnie poradzili sobie z Rosjanami i w 1941 roku było by tak samo. I tak i nie. Trzeba pamiętać, że ZSRR był nastawiony na wojnę, właściwie cały przemysł, cała gospodarka pracowała wyłącznie na potrzeby przyszłej wojny. Niemieckie siły zbrojne w 1941 roku były w porównaniu z siłami rosyjskimi symboliczne, samych czołgów Rosjanie mieli ponad 20 tysięcy, dla porównania Niemcy lekko ponad 3 tysiące, w tym większość przestarzałych, żadnego czołgu ciężkiego, za wyjątkiem kilku zdobycznych francuskich. Rosjanie posiadali miażdżącą przewagę nie tylko w czołgach, ale również w artylerii i samolotach. Atak na Rosję wydawał się więc szaleństwem, teoretycznie. Właściwe rozegranie niesnasek narodowych, obietnica utworzenia wielu państw narodowych i teza Hitlera, o mocnym kopnięciu w drzwi ... sprawdziła by się w 100%. Czego więc zabrakło w wojnie z ZSRR? mądrej polityki narodowościowej, 50 dywizji polskich i około 300 km polskiego terytorium, które Hitler oddał Stalinowi w wojnie 1 września. Dokładnie tyle, albo aż tyle.
Książka "MI6: The History of the Secret Intelligence Service" autorstwa prof. Keitha Jeffery jest dla nas przykładem jak uprawia się politykę, tutaj nie ma miejsca na miłość, są jedynie cyniczne interesy. Teraz jesteśmy mądrzy, pomyślmy co mógł zrobić Beck w sierpniu 1939 roku, gdyby Alianci przekazali mu informacje o tajnych rozmowach Hitlera ze Stalinem. Co by się stało, gdyby Hitler zaprosił Becka do Berlina i pokazać mu papiery związane z kolejnym rozbiorem Polski. Wtedy to już chyba było jasne, kto przyjaciel, a kto wróg. Nie wiem, jak Wy, ale ja w tym momencie rozumiem dlaczego towarzysz Gierek chciał mieć w posiadaniu broń atomową.
Ireneusz Piotrzkowicz
