historia
Podział Imperium Osmańskiego po I wojnie. Efekt pracy komisji Kinga-Crane’a

Komisja Kinga-Crane’a – komisja powołana na żądanie prezydenta Stanów Zjednoczonych Woodrow Wilsona w trakcie Konferencji Pokojowej w 1919. Miała za zadanie określić nastawienie ludności zamieszkującej posiadłości Imperium Osmańskiego na Bliskim Wschodzie, co do przyszłości tych terenów. Komisji przewodniczyli Oberlin College Henry King i Charles Crane.
Sprawa podziału posiadłości Imperium Osmańskiego po I wojnie światowej była wypadkową kolonialnych ambicji Wielkiej Brytanii i Francji. Brytyjczycy wspomagali Arabów w rewolcie 1916-1918, co pomagało im wiązać siły tureckie i niemieckie w regionie. Jednocześnie w 1916 zawarli z Francją tajną umowę Sykes-Picot, która ustalała podział wpływów na Bliskim Wschodzie. Francja miała kontrolować Syrię, Liban i południową Anatolię. Brytyjczycy – tereny od Palestyny do Iraku.

Sytuację komplikowała sprawa niezależności ludów arabskich i syjonistyczna – w 1917 podpisano deklarację Balfoura o utworzeniu państwa żydowskiego w Palestynie. Napięcia i tarcia wywołane Deklaracją miały być główną osią pracy Komisji. Wilson chciał, by członkowie Komisji poznali, jak to tylko możliwe, nastroje ludności tych regionów odnośnie przyszłego administrowania ich spraw.

Wiki