znani-ludzie, 1928
Karolina Borchardt (z domu Iwaszkiewicz) - pierwsza Polka, która ukończyła szkolenie pilotażowe i latała samodzielnie
Karolina Borchardt (z domu Iwaszkiewicz) (ur. 26 lipca 1905 w Mińsku, zm. 17 grudnia 1995 w Londynie) – polska pilotka, malarka i działaczka społeczna.
Ukończyła gimnazjum im. Adama Mickiewicza w Wilnie, a następnie wyjechała do Krakowa, gdzie studiowała w Wyższej Szkole Handlowej. Jako pierwsza Polka ukończyła szkolenie pilotażowe w Akademickim Aeroklubie Krakowskim i latała samodzielnie. Podczas odbywającego się w dniach 29 października – 1 listopada 1928 II Krajowego Konkursu Awionetek pilot Józef Bargiel i obserwatorka Karolina Iwaszkiewiczówna lecąc samolotem DKD-IV zdobyli I miejsce i zdobyli tytuł Mistrzów Polski. 26 grudnia 1928 poślubiła marynarza Karola Olgierda Burchardta, 1 stycznia urodziła córkę Danutę. Kontynuowała karierę pilota, jesienią 1939 miała oblatywać polski samolot jednosilnikowy, ale wybuch II wojny światowej przerwał te plany. W 1941 przedostała się z córką do Szwecji, a dwa lata później stamtąd do Wielkiej Brytanii. Dołączyła do męża, pracowała jako sekretarka w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Rządu RP na uchodźstwie. W październiku 1949 Konrad Olgierd Borchardt podjął decyzję o powrocie do Polski aby opiekować się ciężko chorą matką, oznaczało to separację, przez trzydzieści siedem lat (tj. do jego śmierci) Karolina pod względem formalnym pozostała jego żoną[1]. Zarabiała na utrzymanie kupując opuszczone lub uszkodzone podczas wojny domy, które remontowała i sprzedawała z zyskiem. Na początku lat 50-tych XX wieku spotkała Mariana Bohusza-Szyszko, który zachęcił ją do podjęcia nauki malarstwa na Polskim Uniwersytetu Na Obczyźnie[2]. Kontynuowała naukę w Accademia di belle arti w Rzymie. W połowie lat 60-tych kupiła i wyremontowała dom w centralnej części Londynu, który za wysoką cenę kupiła od niej sieć hoteli Hilton. Uzyskane środki pozwoliły jej przejść na emeryturę i poświęcić się malarstwu[3]. Tworzyła abstrakcje ekspresjonistyczne oraz sceny rodzajowe z użyciem szerokiej palety barw oraz uproszczeń[4], jej obrazy wystawiane były w Londynie, Paryżu i Nowym Jorku. W uznaniu działalności społecznej i niepodległościowej Karolina Borchardt została odznaczona przez Rząd RP na uchodźstwie Krzyżem Orderu Polonia Restituta i Złotym Krzyżem Zasługi[5].
Ukończyła gimnazjum im. Adama Mickiewicza w Wilnie, a następnie wyjechała do Krakowa, gdzie studiowała w Wyższej Szkole Handlowej. Jako pierwsza Polka ukończyła szkolenie pilotażowe w Akademickim Aeroklubie Krakowskim i latała samodzielnie. Podczas odbywającego się w dniach 29 października – 1 listopada 1928 II Krajowego Konkursu Awionetek pilot Józef Bargiel i obserwatorka Karolina Iwaszkiewiczówna lecąc samolotem DKD-IV zdobyli I miejsce i zdobyli tytuł Mistrzów Polski. 26 grudnia 1928 poślubiła marynarza Karola Olgierda Burchardta, 1 stycznia urodziła córkę Danutę. Kontynuowała karierę pilota, jesienią 1939 miała oblatywać polski samolot jednosilnikowy, ale wybuch II wojny światowej przerwał te plany. W 1941 przedostała się z córką do Szwecji, a dwa lata później stamtąd do Wielkiej Brytanii. Dołączyła do męża, pracowała jako sekretarka w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Rządu RP na uchodźstwie. W październiku 1949 Konrad Olgierd Borchardt podjął decyzję o powrocie do Polski aby opiekować się ciężko chorą matką, oznaczało to separację, przez trzydzieści siedem lat (tj. do jego śmierci) Karolina pod względem formalnym pozostała jego żoną[1]. Zarabiała na utrzymanie kupując opuszczone lub uszkodzone podczas wojny domy, które remontowała i sprzedawała z zyskiem. Na początku lat 50-tych XX wieku spotkała Mariana Bohusza-Szyszko, który zachęcił ją do podjęcia nauki malarstwa na Polskim Uniwersytetu Na Obczyźnie[2]. Kontynuowała naukę w Accademia di belle arti w Rzymie. W połowie lat 60-tych kupiła i wyremontowała dom w centralnej części Londynu, który za wysoką cenę kupiła od niej sieć hoteli Hilton. Uzyskane środki pozwoliły jej przejść na emeryturę i poświęcić się malarstwu[3]. Tworzyła abstrakcje ekspresjonistyczne oraz sceny rodzajowe z użyciem szerokiej palety barw oraz uproszczeń[4], jej obrazy wystawiane były w Londynie, Paryżu i Nowym Jorku. W uznaniu działalności społecznej i niepodległościowej Karolina Borchardt została odznaczona przez Rząd RP na uchodźstwie Krzyżem Orderu Polonia Restituta i Złotym Krzyżem Zasługi[5].
