militaria, 1926
Tatra T18 – czechosłowacka drezyna pancerna z okresu międzywojennego

W roku 1926 Wojsko Polskie zakupiło sześć kompletnych drezyn Tatra T18 (nr fabr. 5545-5550), zamówiono też dziewięć dodatkowych podwozi z myślą opancerzeniu i uzbrojeniu ich w kraju. Zakupione drezyny miały pełnić rolę rozpoznawczą dla pociągów pancernych.

Po przeprowadzonych w styczniu 1927 roku testach w Dywizjonie Szkolnym w Jabłonnie okazało się, że zakup jest nieudany. Zakupione drezyny Tatra miały kardynalną wadę – silnik z samochodu Tatra 11 był za słaby. Pojazd przyspieszał dość wolno, a zakładane 45 km/h można było osiągnąć jedynie w płaskim terenie. Wymiana silnika była niemożliwa – podwozie drezyny było zaprojektowane dokładnie pod ten silnik. Ewentualnie zastosowanie innego silnika wymagałoby całkowitego przekonstruowania podwozia.

Jednakże posiadane dziewięć podwozi postanowiono wykorzystać i prace nad ich opancerzeniem i uzbrojeniem kontynuowano. Pojawił się jednak problem z blachami pancernymi o dostatecznych parametrach co ostatecznie spowodowało zaniechanie dalszych prac. Posiadane drezyny Tatra rozdysponowano pomiędzy dywizjony w Jabłonnie i Niepołomicach. W latach 30. XX wieku po wyprodukowaniu nowego rodzaju drezyn – prowadnic z czołgami Renault FT-17 i TKS, drezyny Tatra przesunięto do zapasu mobilizacyjnego.

We wrześniu 1939 roku cztery drezyny Tatra przydzielono do pociągu PP13, zaś pozostałe dwie do PP15. Prawdopodobnie kilka sztuk drezyn Tatra zdobyli Niemcy i być może przyjęto je na wyposażenie armii niemieckiej.

Wiki