militaria, 1940
Sd.Kfz.2 – niemiecki lekki pojazd wielozadaniowy

Sd.Kfz.2 (kleines Kettenkraftrad Sd.Kfz. 2, Kettenkrad lub NSU-Kettenkrad) – lekki pojazd wielozadaniowy (transport, holowanie dział, układanie kabli telefonicznych itp.) konstrukcji niemieckiej z okresu II wojny światowej.

Jednostki Wehrmachtu, pierwsze 70 egzemplarzy serii zerowej, otrzymały już w 1940. Nie wprowadzono ich jednak do normalnej eksploatacji. Poddano je szeregowi prób w najrozmaitszych warunkach terenowych. Na masową skalę znalazły się w oddziałach walczących w Afryce i na froncie wschodnim w 1942. 20 grudnia 1942 było ich w uzbrojeniu 1208 egzemplarzy.

Cieszyły się pozytywna opinią użytkowników. Ceniono ich świetne walory terenowe, oraz dużą prędkość jazdy po drodze. Do wad zaliczano dosyć skomplikowaną konstrukcję oraz brak osłony załogi przed czynnikami atmosferycznymi.

Podstawowym zastosowaniem Kettenkradów był transport zaopatrzenia i amunicji w trudnym terenie. Stosowano je również jako lekkie ciągniki artyleryjskie. W oddziałach powietrznodesantowych, holowały działa bezodrzutowe 10,5 cm Leichtgeschütz 42. W jednostkach górskich – działa górskie 7,5 cm Gebirgsgeschütz 36. Stosowano je także jako pojazdy łącznikowe. Oddziały łączności wykorzystywały je do układania kabli telefonicznych. Używały je oddziały zwalczające partyzantkę na tyłach frontu wschodniego. Uzbrojone wersje, stosowane były przez Luftwaffe do ochrony lotnisk. Używano ich tam także do holowania samolotów.

Kettenkrady są uważane za jedne z najbardziej uniwersalnych pojazdów Wehrmachtu. Zdobyczne egzemplarze były także masowo wykorzystywane przez armie aliantów.

Wiki