wojna, 1945
Stella Kübler-Isaacksohn z domu Goldschlag (1922-1994) – niemiecka szmalcowniczka pochodzenia żydowskiego, 1945
Stella Kübler-Isaacksohn z domu Goldschlag (ur. 10 lipca 1922, zm. 1994) – niemiecka szmalcowniczka pochodzenia żydowskiego z okresu II wojny światowej.
Urodziła się w zasymilowanej rodzinie berlińskich Żydów. Po wydarzeniach tzw. kryształowej nocy w listopadzie w 1938 roku jej rodzina bezskutecznie próbowała emigrować z III Rzeszy. W 1940 roku poślubiła muzyka Manfreda Küblera, zamordowanego w późniejszym okresie przez nazistów w obozie koncentracyjnym Auschwitz-Birkenau. Po aresztowaniach i deportacjach berlińskich Żydów jej rodzice ukrywali się, natomiast ona sama dzięki tzw. aryjskiemu wyglądowi i fałszywym dokumentom dostarczonymi jej przez fałszerza Guenthera Rogoffa pracowała w jednej z berlińskich fabryk. Została aresztowana 2 lipca 1943 roku, a w kilka tygodni później naziści aresztowali również jej rodziców. Po brutalnym śledztwie przystała na propozycję współpracy z gestapo jako tzw. łapacz (niem. Greiferin) działając w siatce zawodowych szmalcowników w zamian za wynagrodzenie i obietnicę nie deportowania jej rodziców przez gestapo do obozu koncentracyjnego. Działalność kontynuowała nawet po deportacji rodziców. W siatce łapaczy działała wraz ze swoim drugim mężem Rolfem Issaksohnem.
Liczbę zadenuncjonowanych przez nią Żydów szacuje się na 600 do 3000. Po wojnie została aresztowana przez NKWD i skazana przez Radziecki Trybunał Wojskowy na 10 lat obozu. Po zwolnieniu osiadła w Berlinie Zachodnim, gdzie była ponownie sądzona, ale ze względu na odbycie kary w sowieckim obozie nie odbywała zasądzonej kary. Zmarła śmiercią samobójczą w 1994 roku. Jej biografię pt. Stella napisał Peter Wyden.
Wiki
Urodziła się w zasymilowanej rodzinie berlińskich Żydów. Po wydarzeniach tzw. kryształowej nocy w listopadzie w 1938 roku jej rodzina bezskutecznie próbowała emigrować z III Rzeszy. W 1940 roku poślubiła muzyka Manfreda Küblera, zamordowanego w późniejszym okresie przez nazistów w obozie koncentracyjnym Auschwitz-Birkenau. Po aresztowaniach i deportacjach berlińskich Żydów jej rodzice ukrywali się, natomiast ona sama dzięki tzw. aryjskiemu wyglądowi i fałszywym dokumentom dostarczonymi jej przez fałszerza Guenthera Rogoffa pracowała w jednej z berlińskich fabryk. Została aresztowana 2 lipca 1943 roku, a w kilka tygodni później naziści aresztowali również jej rodziców. Po brutalnym śledztwie przystała na propozycję współpracy z gestapo jako tzw. łapacz (niem. Greiferin) działając w siatce zawodowych szmalcowników w zamian za wynagrodzenie i obietnicę nie deportowania jej rodziców przez gestapo do obozu koncentracyjnego. Działalność kontynuowała nawet po deportacji rodziców. W siatce łapaczy działała wraz ze swoim drugim mężem Rolfem Issaksohnem.
Liczbę zadenuncjonowanych przez nią Żydów szacuje się na 600 do 3000. Po wojnie została aresztowana przez NKWD i skazana przez Radziecki Trybunał Wojskowy na 10 lat obozu. Po zwolnieniu osiadła w Berlinie Zachodnim, gdzie była ponownie sądzona, ale ze względu na odbycie kary w sowieckim obozie nie odbywała zasądzonej kary. Zmarła śmiercią samobójczą w 1994 roku. Jej biografię pt. Stella napisał Peter Wyden.
Wiki
