natura
Meganeura monyi – gatunek karbońskiej praważki, spokrewnionej z dzisiejszymi ważkami i jętkami

Meganeura monyi – gatunek karbońskiej praważki, spokrewnionej z dzisiejszymi ważkami i jętkami. Żyła około 300 milionów lat temu. Rozpiętość jej skrzydeł wynosiła 75 cm, a masa ciała prawdopodobnie 150 gramów. W związku z tym zwierzę to było zapewne największym owadem w historii Ziemi. Siedliskiem życia meganeury były podmokłe lasy tropikalne rosnące na terenie dzisiejszej Belgii, Francji oraz Anglii. Uważa się, że jej larwy żyły, jak w przypadku dzisiejszych ważek, w zbiornikach wodnych i były drapieżnikami. Dorosłe osobniki żywiły się ówczesnymi bezkręgowcami, jak karaluchy. Niewykluczone jest jednak, że ich łupem padały także małe kręgowce lądowe, jak pierwszy znany gad, hylonomus, należący do anapsydów. Osiągnięcie tak olbrzymich rozmiarów meganeury umożliwione było najprawdopodobniej przez dużą zawartość tlenu w powietrzu epoki karbonu. Zwierzę nie było też jedynym tak dużym stawonogiem tych czasów (zobacz też arthropleura).
Pierwsze skamieniałe szczątki meganeury zostały odkryte w kopalni węgla w Commentry we Francji w roku 1880. Pierwszego opisu zwierzęcia dokonał pięć lat później francuski paleontolog Charles Brongniart. Analogicznego znaleziska dokonano w roku 1979 w Bolsover, w angielskim hrabstwie Derbyshire.

Wiki