astronomia-fizyka
Która znana człowiekowi naturalna eksplozja jest najsilniejsza?

Na Ziemi najpotężniejsze naturalne eksplozje towarzyszą wybuchom wulkanów, ale to jest nic w porównaniu z wybuchem supernowej, która kończy żywot masywniejszych gwiazd. Fala uderzeniowa jaka towarzyszy takiej eksplozji jest wręcz niewyobrażalna, nagle gwiazda ulega rozpadowi, a jej fragmenty materii mkną w kosmiczną przestrzeń z prędkością dochodzącą nawet do 30 tys. km/s (10 proc. prędkości światła).
Powodem rozpadu gwiazdy jest brak paliwa do kontynuowania fuzji jądrowej. Poprzez zmniejszenie ciśnienia gwiazda z powodu grawitacji zaczyna się pod własnym ciężarem zapadać, zewnętrzne warstwy z potężną siłą odbijają się od sprężystego jądra (dochodzi do wybuchu i potężnego rozbłysku). Wybuch supernowej nie trwa długo, już po kilku tygodniach (bądź miesiącach) eksplodująca gwiazda staje się praktycznie niewidoczna. Na Drodze Mlecznej znamy obecnie zaledwie 265 pozostałości po supernowych, choć w całej historii takich wybuchów było bardzo dużo.
Eksplozje supernowych są głównym mechanizmem rozprzestrzeniania w kosmosie cięższych od tlenu pierwiastków np. cały wapń czy żelazo w naszym ciele to pozostałości wybuchu supernowej. Można więc powiedzieć, że supernowe są nośnikiem nie tylko różnorodności we wszechświecie, ale również są nośnikiem życia. Z drugiej strony, gdyby doszło do takiego wybuchu w naszej galaktyce Ziemia zostałaby napromieniowana (rozbłysk gamma) w takim stopniu, że doszłoby do wyginięcia życia.