znani-ludzie
Adolf Heusinger "metody SS i Wehrmachtu są najlepszym sposobem na eksterminację Polaków...od 61r. Szef K.Wojskowego NATO
Adolf Ernst Heusinger (ur. 4 sierpnia 1897 w Holzminden, zm. 30 listopada 1982 w Kolonii) – niemiecki oficer armii cesarskiej, następnie Reichswehry-Wehrmachtu , po II wojnie światowej sprawował funkcje Generalnego Inspektora w Bundeswehrze i przewodniczącego Komitetu Wojskowego NATO.
W czasie II wojny światowej, w październiku 1940 w stopniu pułkownika, otrzymał nominację na szefa oddziału operacyjnego Naczelnego Dowództwa Wojsk Lądowych. W okresie kampanii na wschodzie Heusinger wraz ze swoim zwierzchnikiem gen. Franzem Halderem brał udział w sporach z Adolfem Hitlerem dotyczących strategii dalszych działań. W 1941 Heusinger otrzymał awans na stopień Generalmajora, dwa lata później na Generalleutnanta. Po tym jak w czerwcu 1944, po jednym ze sporów z Hitlerem, dotychczasowy szef sztabu generalnego wojsk lądowych gen. Kurt Zeitzler doznał udaru mózgu, pełnienie jego obowiązków powierzono Heusingerowi. Do jego obowiązków należał m.in. udział w naradach sytuacyjnych u Hitlera, a w szczególności referowanie "wodzowi" położenia wojsk niemieckich na froncie. Pełnił również funkcje doradcze.
20 lipca 1944 w czasie zamachu dokonanego przez pułkownika Clausa von Stauffenberga w Wilczym Szańcu Heusinger stał obok Hitlera. W wyniku eksplozji bomby został niezbyt ciężko ranny. Po rekonwalescencji został aresztowany przez gestapo i pozbawiony stanowiska, ponieważ wiedział o spisku w otoczeniu Führera, a także kontaktował się z osobami które brały w nim udział. Nie godził się na przeprowadzenie zamachu. Z tego powodu nie został wtajemniczony w jego szczegóły, co pozwoliło mu ocalić życie, lecz do końca wojny pozostawał poza służbą.
Po zakończeniu działań wojennych znalazł się w alianckiej niewoli wojennej, był świadkiem w Procesie Norymberskim. Po odzyskaniu wolności pracował w tzw. Organizacji Gehlena przekształconej następnie w wywiad Republiki Federalnej Niemiec. Od 1950 był doradcą wojskowym kanclerza Konrada Adenauera. Po 1952 pełnił funkcję eksperta wojskowego w "Biurze Blanka" przekształconym w Ministerstwo Obrony RFN. Po utworzeniu sił zbrojnych Republiki Federalnej Niemiec – Bundeswehry, został do niej przyjęty w stopniu generała. Od 1957 był szefem departamentu sił zbrojnych w Ministerstwie Obrony RFN, a także Generalnym Inspektorem Bundeswehry. W latach 1961–1964 pełnił funkcję przewodniczącego Komitetu Wojskowego NATO w Waszyngtonie. Po odejściu ze służby w 1964 został doradcą do spraw wojskowych CDU. Generał Heusinger zmarł 30 listopada 1982 w Kolonii.
Wiki
W czasie II wojny światowej, w październiku 1940 w stopniu pułkownika, otrzymał nominację na szefa oddziału operacyjnego Naczelnego Dowództwa Wojsk Lądowych. W okresie kampanii na wschodzie Heusinger wraz ze swoim zwierzchnikiem gen. Franzem Halderem brał udział w sporach z Adolfem Hitlerem dotyczących strategii dalszych działań. W 1941 Heusinger otrzymał awans na stopień Generalmajora, dwa lata później na Generalleutnanta. Po tym jak w czerwcu 1944, po jednym ze sporów z Hitlerem, dotychczasowy szef sztabu generalnego wojsk lądowych gen. Kurt Zeitzler doznał udaru mózgu, pełnienie jego obowiązków powierzono Heusingerowi. Do jego obowiązków należał m.in. udział w naradach sytuacyjnych u Hitlera, a w szczególności referowanie "wodzowi" położenia wojsk niemieckich na froncie. Pełnił również funkcje doradcze.
20 lipca 1944 w czasie zamachu dokonanego przez pułkownika Clausa von Stauffenberga w Wilczym Szańcu Heusinger stał obok Hitlera. W wyniku eksplozji bomby został niezbyt ciężko ranny. Po rekonwalescencji został aresztowany przez gestapo i pozbawiony stanowiska, ponieważ wiedział o spisku w otoczeniu Führera, a także kontaktował się z osobami które brały w nim udział. Nie godził się na przeprowadzenie zamachu. Z tego powodu nie został wtajemniczony w jego szczegóły, co pozwoliło mu ocalić życie, lecz do końca wojny pozostawał poza służbą.
Po zakończeniu działań wojennych znalazł się w alianckiej niewoli wojennej, był świadkiem w Procesie Norymberskim. Po odzyskaniu wolności pracował w tzw. Organizacji Gehlena przekształconej następnie w wywiad Republiki Federalnej Niemiec. Od 1950 był doradcą wojskowym kanclerza Konrada Adenauera. Po 1952 pełnił funkcję eksperta wojskowego w "Biurze Blanka" przekształconym w Ministerstwo Obrony RFN. Po utworzeniu sił zbrojnych Republiki Federalnej Niemiec – Bundeswehry, został do niej przyjęty w stopniu generała. Od 1957 był szefem departamentu sił zbrojnych w Ministerstwie Obrony RFN, a także Generalnym Inspektorem Bundeswehry. W latach 1961–1964 pełnił funkcję przewodniczącego Komitetu Wojskowego NATO w Waszyngtonie. Po odejściu ze służby w 1964 został doradcą do spraw wojskowych CDU. Generał Heusinger zmarł 30 listopada 1982 w Kolonii.
Wiki
