znani-ludzie, 1956
Bracia Barry, Robin i Maurice Gibb, późniejszy zespół Bee Gees, 1956

Bee Gees – brytyjska grupa softrockowa, złożona z trzech braci Robina, Barry’ego i Maurice’a Gibbów. Czwarty z muzykalnych braci, Andy, wybrał karierę solową. Grupa powstała w 1958 roku, a rozwiązana została 21 stycznia 2003 roku po śmierci Maurice’a. Zanim bracia Gibb stali się znani pod nazwą Bee Gees, występowali jako „Brothers Gibb”, „Blue Cats” oraz „The Rattlesnakes” i mieszkali w australijskim Brisbane. Po powrocie do Anglii grupa początkowo wzorowała się na amerykańskim duecie The Everly Brothers, lecz później uwidocznił się także wpływ zespołów The Beatles i The Beach Boys oraz duetu Simon & Garfunkel. Muzyka grupy oparta na wielogłosowych harmoniach śpiewanych falsetem, z raczej delikatnym akompaniamentem instrumentalnym adresowana była do mniej wymagającego[potrzebny przypis] rockowego odbiorcy, a mimo to potrafiła zdobyć uznanie publiczności – z pomocą producenta Roberta Stigwooda, który pomógł zespołowi wznieść się na wyżyny.
Zespół Bee Gees odnosił sukcesy przez większość czasu istnienia formacji, jednak kariera braci podzieliła się na dwa odmienne okresy. Będąc odnoszącym sukcesy komercyjne zespołem pod koniec lat 60. i na początku kolejnej dekady, stali się pod koniec lat 70. czołowym wykonawcą światowej muzyki rozrywkowej. Stało się tak dzięki nagraniu utworów w stylu disco, które trafiły na ścieżkę dźwiękową do filmu Gorączka sobotniej nocy. Ten spektakularny sukces doprowadził także do włączenia grupy w 1997 roku w poczet członków muzeum Rock and Roll Hall of Fame.
Całkowita liczba sprzedanych płyt zespołu Bee Gees szacowana jest na ponad 220 milionów sztuk, sytuując zespół w gronie artystów muzycznych z najwyższą liczbą sprzedanych płyt wszech czasów[a]. W 1997 roku uzasadniono ich nominację do Rock and Roll Hall of Fame słowami: „Tylko Elvis Presley, The Beatles, Michael Jackson, Garth Brooks oraz Paul McCartney mogą się pochwalić większą liczbą sprzedanych płyt od Bee Gees”.

Wiki