logo

zdrowie-medycyna, 1945
Rozpylanie związku chemicznego DDT w celu powstrzymania rozprzestrzeniania się malarii, Włochy, lata 40-te


Dichlorodifenylotrichloroetan (łac. Clofenotanum; DDT, Azotox) – organiczny związek chemiczny z grupy chlorowanych węglowodorów. Stosowany jako środek owadobójczy. Syntezę DDT przeprowadził po raz pierwszy w 1874 austriacki chemik Othmar Zeidler. Właściwości owadobójcze tego związku odkrył Szwajcar Paul Müller, za co otrzymał Nagrodę Nobla w 1948 r.
Wykorzystywany był powszechnie od początku lat 40. do początku lat 60. XX wieku. Na większą skalę zastosowano go w czasie II wojny światowej do ochrony wojsk sprzymierzonych przed tyfusem plamistym, roznoszonym przez wszy. Wydawał się wprost idealnym środkiem do ochrony roślin, w latach 60. stosowany na całym świecie w potężnych ilościach.
Toksyczny dla owadów – wnika w sposób kontaktowy przez przewód pokarmowy lub powłoki ciała i powoduje zaburzenia pracy systemu nerwowego owadów.

Wiki
Popularne pytania
Co oznacza "pukanie" się w czoło w Anglii i Hiszpanii?
Co może powodować długotrwała praca przy komputerze?
Jak dobrze wyjść na zdjęciu selfie?
Czy włosy na twarzy rosną prostopadle do skóry?
Kto miał być głównych bohaterem "Władcy pierścieni"?
Ile pytań dziennie zadaje przeciętnie 4-letnie dziecko?
Czy ziemniaki są trujące?
Które z życiowych pytań sprawia nam najwięcej trudności?
Co zrobić, gdy sprzedawca nie chce przyjąć reklamacji?
Dlaczego Hitler trzymał na ścianie w ostatnich miesiącach swojego życia portret króla pruskiego Fryderyka II?
Czy konserwy rybne są zdrowe?
Czy kobiety statystycznie grają w gry częściej i dłużej niż mężczyźni?
W jakim kraju zabronione jest żucie gumy?
Czy samice szympansów, podobnie jak u ludzi, również żyją dłużej od samców?