kultura-sztuka
Świątynia Lotosu w Indiach
Świątynia Lotosu w Delhi (ang. Bahá'í House of Worship lub Lotus Temple) – największa świątynia bahaistyczna w Indiach. Zlokalizowana jest w południowej części śródmieścia Delhi. Została zbudowana w latach 1980–1986 według projektu zamieszkałego w Kanadzie architekta irańskiego pochodzenia, Fariborz Sahby. Od momentu otwarcia w 1986 została odwiedzona przez ponad 50 milionów osób.
Uważa się, że architektura świątyni w wielu elementach nawiązuje do Tadź Mahal. Położona w rozległych ogrodach świątynia wysokości około 40 metrów, której wygląd zainspirowany jest kwiatem lotosu. Główne filary tworzą dziewięciokąt foremny. Część górna składa się z 27 "płatków". Może pomieścić dwa i pół tysiąca osób.
We wnętrzu świątyni nie ma żadnych symboli religijnych, może się w niej modlić każdy, niezależnie od wyznawanej wiary.
Wiki
Uważa się, że architektura świątyni w wielu elementach nawiązuje do Tadź Mahal. Położona w rozległych ogrodach świątynia wysokości około 40 metrów, której wygląd zainspirowany jest kwiatem lotosu. Główne filary tworzą dziewięciokąt foremny. Część górna składa się z 27 "płatków". Może pomieścić dwa i pół tysiąca osób.
We wnętrzu świątyni nie ma żadnych symboli religijnych, może się w niej modlić każdy, niezależnie od wyznawanej wiary.
Wiki