historia
Żydzi w okupowanej Polsce, fakty i mity.
Z raportów AK wynika, że podczas okupacji denuncjowanie Żydów było nagminne. Do tej stopnia powszechne, że nawet zagrażała funkcjonowania państwu podziemnego (wielu Żydów było w AK). Wiązało się to oczywiście z korzyściami, jakie szmalcownik mógł od Niemców uzyskać. Jak łatwo się domyślić podobnie jak na zachodzie Europy tak i w Polsce zajmowały się tym różnego rodzaju "szumowiny". Trudno to jednak porównać do tego co się działo w Europie Zachodniej, bo tam szmalcownicy konkurowali z administracją państwa !!!, która ochoczo spełniała życzenia Niemców, dodam, że w Polsce funkcjonowała administracja niemiecka. Należy też dodać, że w państwie polskim kolaboracją z Niemcami zajmowali się praktycznie tylko Żydzi (Judenraty), oni również zajmowali się prześladowaniem osób, którym udało się uciec poza mury getta np. organizacja współpracująca z Gestapo - Żagiew, Żydowska Gwardia Wolności.
Za pomoc Żydom groziła kara śmierci, ale takie barbarzyńskie kary dotyczyły słuchania radia, nielegalnego uboju czy pomocy partyzantom, drukowanie podziemnej bibuły, za to wszystko również groziła kara śmierci.
W latach 1942-45 działała polska humanitarna organizacja podziemna - kryptonim „Żegota”. Dzięki m.in. aktywnej działalności Kościoła Katolickiego uratowano dziesiątku tysięcy żydowskich dzieci. Żegota we współpracy ze wspólnotami zakonnymi, między innymi marianami i urszulankami, zaopatrywała Żydów w katolickie metryki chrztu, które pomagały im ocaleć. Wydano Żydom około 60 tysięcy fałszywych dokumentów. Aby uratować jedno żydzie potrzeba był łańcuch co najmniej dziesięciu wtajemniczonych Polaków.
Na Lubelszczyźnie w latach 1941-44 komunistyczna partyzantka z pod znaku GL dokonywała mordów rabunkowych na Żydach, w tych akcjach ginęły również kobiety i dzieci. Jeden z dowódców takiego oddziału Grzegorz Korczyński został potem wiceministrem MON, odpowiadał m.in. za masakrę robotników na Wybrzeżu w 1970 roku. Oddziały były prawdzie nieliczne i skala mordów niewielka, ale jednak warto o tym pamiętać. Oczywiście oddziały GL dokonywały głównie rabunków na Polakach, mordy dotyczyły działaczy niepodległościowych, szpiegowali na rzecz sowietów i wydawali w ręce gestapo. Należy również pamiętać, że "wiejska hołota" rzeczywiście przekopywała miejsca zagłady Żydów w poszukiwaniu kosztowności. Zdarzały się również pogromy na Żydach, miały one miejsce na obszarach, gdzie wkroczyli Niemcy po ataku na ZSRR. Miejscowa ludność brała odwet za kolaborację (Jedwabne) niektórych osób żydowskiego pochodzenia z NKWD, stąd się również ukuło powiedzenie "żydokomuna". Niemcy nie tylko pozwalali na akcje odwetowe wobec Żydów, ale również byli stroną motywującą do takich działań, szczególnie, że na tych terenach NKWD wymordowało już całą inteligencję. Ludność była właściwie pozbawiona "głowy". Warunki w jakich dochodziło do pogromów były więc bardzo skomplikowane, ludność na okupowanych przez Sowietów terenach często witała Niemców jak wyzwolicieli. NKWD systematycznie od września 39 roku organizowała czystki etniczne na tych terenach, najpierw mordowano elitę, potem kolejno wszyscy Polacy mieli wylądować w dołach i problem polski na tych ziemiach miał się zakończyć. Plany te zostały częściowo pokrzyżowane w wyniku ataku Niemców na sojuszniczy ZSRR.
Nie należy również zapominać, że Żydzi początkowo bardzo dobrze odnosili się do Niemców i widzieli w nich swoją wielką szanse stworzenie w Polsce swojego państwa. Kolaboracja Żydów nie dotyczyła tylko Niemców, ale również terenów okupowanych przez sowietów w latach 1939-41. Na tych terenach Żydzi brali udział w eksterminacji polskich elit. Dla Żydów najtrudniejszy okres rozpoczął się w 1942 roku kiedy to Niemcy zaczęli realizować plan masowej eksterminacji. Drugi holokaust na narodzie polskim rozpoczął się tuż po wkroczeniu sowietów w 1944 roku. W sumie szacuje się, że zginęło 6 mln obywateli polskich, z tego ok. 3 mln pochodzenia żydowskiego.
Dużo się pisze i mówi o Polsce i holocauście, należy jednak pamiętać o krajach Europy Zachodniej, w których ludność i kolaborujące rządy brały czynny udział w pozbywaniu się Żydów. Przykładowo francuski rząd Vichy do tego stopnia współpracował z Niemcami, że Żydzi przed wywózką ratowali się uciekając do faszystowskich Włoch! Niestety podobnie było w innych krajach Europy Zachodniej, częściowo udało się uratować Żydów w państwach, które współpracowały z Hitlerem! Pomimo tego, że w Europie Zachodniej za ukrywanie Żydów nie groziła, tak jak w Polsce, kara śmierci, mało kto się tym zajmował. Powszechna była natomiast współpraca z Niemcami w tym zakresie. Brytyjczycy na okupowanych przez Niemców wysepkach normandzkich (na Kanale La Manche) zabronili nawet antyniemieckiej agitacji!
Ireneusz Piotrzkowicz
Źródła: Newsweek 16.01.2011, Internet, dr Piotr Gontarczyk "Polska Partia Robotnicza. Droga do władzy 1941-1944"
Za pomoc Żydom groziła kara śmierci, ale takie barbarzyńskie kary dotyczyły słuchania radia, nielegalnego uboju czy pomocy partyzantom, drukowanie podziemnej bibuły, za to wszystko również groziła kara śmierci.
W latach 1942-45 działała polska humanitarna organizacja podziemna - kryptonim „Żegota”. Dzięki m.in. aktywnej działalności Kościoła Katolickiego uratowano dziesiątku tysięcy żydowskich dzieci. Żegota we współpracy ze wspólnotami zakonnymi, między innymi marianami i urszulankami, zaopatrywała Żydów w katolickie metryki chrztu, które pomagały im ocaleć. Wydano Żydom około 60 tysięcy fałszywych dokumentów. Aby uratować jedno żydzie potrzeba był łańcuch co najmniej dziesięciu wtajemniczonych Polaków.
Na Lubelszczyźnie w latach 1941-44 komunistyczna partyzantka z pod znaku GL dokonywała mordów rabunkowych na Żydach, w tych akcjach ginęły również kobiety i dzieci. Jeden z dowódców takiego oddziału Grzegorz Korczyński został potem wiceministrem MON, odpowiadał m.in. za masakrę robotników na Wybrzeżu w 1970 roku. Oddziały były prawdzie nieliczne i skala mordów niewielka, ale jednak warto o tym pamiętać. Oczywiście oddziały GL dokonywały głównie rabunków na Polakach, mordy dotyczyły działaczy niepodległościowych, szpiegowali na rzecz sowietów i wydawali w ręce gestapo. Należy również pamiętać, że "wiejska hołota" rzeczywiście przekopywała miejsca zagłady Żydów w poszukiwaniu kosztowności. Zdarzały się również pogromy na Żydach, miały one miejsce na obszarach, gdzie wkroczyli Niemcy po ataku na ZSRR. Miejscowa ludność brała odwet za kolaborację (Jedwabne) niektórych osób żydowskiego pochodzenia z NKWD, stąd się również ukuło powiedzenie "żydokomuna". Niemcy nie tylko pozwalali na akcje odwetowe wobec Żydów, ale również byli stroną motywującą do takich działań, szczególnie, że na tych terenach NKWD wymordowało już całą inteligencję. Ludność była właściwie pozbawiona "głowy". Warunki w jakich dochodziło do pogromów były więc bardzo skomplikowane, ludność na okupowanych przez Sowietów terenach często witała Niemców jak wyzwolicieli. NKWD systematycznie od września 39 roku organizowała czystki etniczne na tych terenach, najpierw mordowano elitę, potem kolejno wszyscy Polacy mieli wylądować w dołach i problem polski na tych ziemiach miał się zakończyć. Plany te zostały częściowo pokrzyżowane w wyniku ataku Niemców na sojuszniczy ZSRR.
Nie należy również zapominać, że Żydzi początkowo bardzo dobrze odnosili się do Niemców i widzieli w nich swoją wielką szanse stworzenie w Polsce swojego państwa. Kolaboracja Żydów nie dotyczyła tylko Niemców, ale również terenów okupowanych przez sowietów w latach 1939-41. Na tych terenach Żydzi brali udział w eksterminacji polskich elit. Dla Żydów najtrudniejszy okres rozpoczął się w 1942 roku kiedy to Niemcy zaczęli realizować plan masowej eksterminacji. Drugi holokaust na narodzie polskim rozpoczął się tuż po wkroczeniu sowietów w 1944 roku. W sumie szacuje się, że zginęło 6 mln obywateli polskich, z tego ok. 3 mln pochodzenia żydowskiego.
Dużo się pisze i mówi o Polsce i holocauście, należy jednak pamiętać o krajach Europy Zachodniej, w których ludność i kolaborujące rządy brały czynny udział w pozbywaniu się Żydów. Przykładowo francuski rząd Vichy do tego stopnia współpracował z Niemcami, że Żydzi przed wywózką ratowali się uciekając do faszystowskich Włoch! Niestety podobnie było w innych krajach Europy Zachodniej, częściowo udało się uratować Żydów w państwach, które współpracowały z Hitlerem! Pomimo tego, że w Europie Zachodniej za ukrywanie Żydów nie groziła, tak jak w Polsce, kara śmierci, mało kto się tym zajmował. Powszechna była natomiast współpraca z Niemcami w tym zakresie. Brytyjczycy na okupowanych przez Niemców wysepkach normandzkich (na Kanale La Manche) zabronili nawet antyniemieckiej agitacji!
Ireneusz Piotrzkowicz
Źródła: Newsweek 16.01.2011, Internet, dr Piotr Gontarczyk "Polska Partia Robotnicza. Droga do władzy 1941-1944"
