biznes-ekonomia
Sieć rosyjskich gazociągów, główne narzędzie walki Putina o dominację w Europie

Gazociąg Jamalski – gazociąg łączący złoża gazu ziemnego w północnej Rosji z Europą Zachodnią. Biegnie z pól obwodu tiumeńskiego przez Rosję, Białoruś i Polskę do Niemiec. Ma długość 4196 km, z czego 3 tys. km w Rosji, 575 km na Białorusi i 680 km w Polsce.
Projekt rozpoczął się w 1992 roku, a porozumienie z Polską podpisano za rządów Hanny Suchockiej w roku 1993. Odcinek polsko-białoruski został ukończony w 1999 roku, a planowane pojemności przesyłowe osiągnął w 2005 roku, po oddaniu wszystkich stacji kompresorowych. Gazprom nie wybudował tzw. drugiej nitki rurociągu jamalskiego (Jamał II) i rozpoczął budowę Gazociągu Północnego omijającego Polskę.
Odcinek rosyjsko-białoruski zarządzany jest przez Gazprom. W Polsce właścicielem gazociągu jest EuRoPol GAZ (PGNiG – 48%, Gazprom – 48%, Gas Trading – 4%), zaś operatorem Gaz-System. W Niemczech włączony jest do systemu dystrybucji gazu przez rurociąg JAGAL, zarządzanego przez Wingas (jv. Wintershall – BASF – i Gazprom).
Średnica rur biegnących przez terytorium Polski wynosi 1420 mm, a maksymalne ciśnienie robocze – 8,4 MPa. Przepustowość gazociągu początkowo wynosiła ok. 20 mld m³ rocznie. W pierwszym kwartale 2006 wzrosła do 33,35 mld m³ (zaczęły działać nowe tłocznie). Przepustowość docelowa pierwszej nitki wynosi 32,3 mld m³ gazu rocznie, a planowana przepustowość docelowa obydwu nitek – 65,7 mld m³ gazu rocznie.

Wiki