logo

wojna, 1943
Niemieci żołnierz w kamuflażu zimowym z karabinem MP40, 1943

Niemieci żołnierz w kamuflażu zimowym z karabinem MP40, 1943
MP 40 – niemiecki pistolet maszynowy kalibru 9 × 19 mm Parabellum produkowany w czasie II wojny światowej. Popularnie nazywany Schmeisserem, choć w istocie niemiecki konstruktor Hugo Schmeisser nie miał żadnego wkładu w stworzenie tej broni.
Pomimo rozpoczęcia produkcji seryjnej, prace nad udoskonalaniem MP 40 trwały nadal. Dużą wadą nowego pistoletu maszynowego był podobnie jak w przypadku MP 38 brak możliwości zabezpieczenia broni z zamkiem w przedniej pozycji. 25 czerwca 1942 rozpoczęto produkcję MP 40 wyposażonych w nową rękojeść napinania zamka. Składała się ona z trzpienia przyspawanego do zamka i osadzonej na nim ruchomej tulei. Przesunięcie tulei w stronę komory zamkowej powodowało wsunięcie występu tulei w wycięcie komory zamkowej i zabezpieczenie broni. Zastosowane rozwiązanie było wyraźnie wzorowane na bezpieczniku radzieckiego PPSz. Od 1 czerwca 1943 nakazano przerobienie rękojeści wcześniej wyprodukowanych MP 38 i MP 40 Wehrmachtu, a 15 lipca 1944 Waffen-SS. W tym samym 1942 powstał prototyp wersji MP 40/1. Miała ona poszerzone gniazdo magazynka, w którym można było zamontować dwa magazynki 32 nabojowe. Po wystrzelaniu naboi z jednego magazynka, zespół obu magazynków można było przesunąć w bok i ponownie rozpocząć ogień. Wersja ta powstała jako odpowiedź na uwagi żołnierzy frontowych, którzy postulowali zwiększenie pojemności magazynka MP 40 (bębnowy magazynek radzieckiej pepeszy zawierał 71 naboi). MP 40/1 okazał się konstrukcją niepraktyczną i nie był produkowany seryjnie.

W 1942 rozpoczęto produkcję pistoletów maszynowych MP 40 wyposażonych w gniazdo magazynka wykonane ze zwiniętej i zgrzanej blachy (w miejsce gniazda frezowanego). Nowe gniazda posiadały charakterystyczne poziome żebra zwiększające sztywność. Pojawiły się także: nowy chwyt pistoletowy, szyna ochraniająca dolną powierzchnię lufy i nakrętka mocująca lufę. Zmiany te miały na celu zmniejszenie czasochłonności produkcji MP 40.
W 1942 coraz wyraźniejsza była perspektywa wprowadzenia do uzbrojenia karabinów szturmowych. Pod koniec tego roku C. G. Haenel zakończył produkcję MP 40, przygotowując się do rozpoczęcia produkcji karabinu StG44. W 1943 także Erma zakończyła produkcję MP 40 i rozpoczęła wytwarzanie StG44 (a dokładniej jego wczesnych wersji MP 43 i MP 44). Ostatnim producentem MP 40 był Steyr-Werke, który zakończył produkcję MP 40 w październiku 1944. Z tych zakładów pochodziła ostatnia wersja produkcyjna MP 40 posiadająca komorę zamkową i spustową wykonaną w postaci jednego elementu z tłoczonej blachy.
Do końca wojny wyprodukowano według różnych źródeł od 746 000 do 1,1 miliona pistoletów maszynowych MP 40. Pomimo pewnych niedoskonałości MP 40 był jedną z najlepszych broni II wojny światowej. Jego konstrukcja stała się podstawą do opracowania brytyjskiego Stena, szwedzkiego Carl Gustaf m/45 i jugosłowiańskiego Zastava M56.
Po II wojnie światowej pistolet maszynowy MP 40 był nadal powszechnie używany w wielu armiach świata (szczególnie w konfliktach lokalnych) do końca lat 60. Przykładowo do 1956 MP 40 był przepisowym pistoletem maszynowym izraelskich spadochroniarzy.

Wiki
Popularne pytania
Które butelki są lepsze dla piwa - zielone czy brązowe?
Jak szybko doprowadzić do sprawności drętwiejące kończyny?
Czy alianci zakładali wojnę o Polskę z Rosją w 1945 roku?
Czy samotność ma wpływ na bezsenność?
Ile komórek naskórka traci człowiek w ciągu godziny: a) 5, b) 10 tys., c) 10 mld, d) 1,5 mln?
Jakie warunki pokoju zaoferował Rosji Piłsudski w 1919 roku?
Po ilu sekundach milczenia w telefonie cisza staje się niezręczna?
Czy byki rozróżniają kolory?
Czy książę Janusz Radziwiłł z Potopu był naprawdę zdrajcą?
Jak Niemcy tłumaczyli Polakom Holokaust Żydów?
Jaką najwyższą prędkość uzyskał na torze kierowca F1?
Czy lepiej, aby ojciec był przy porodzie?
Która z jednostek specjalnych świata nigdy nie straciła żadnego żołnierza w akcji bojowej?
Czy w przypadku zagrożenia strusie wkładają głowę w piasek?