natura
Mapa przedstawiająca źródła zanieczyszczeń Wielkich Jezior w USA

Wielkie Jeziora – system pięciu jezior pochodzenia tektoniczno–polodowcowego w Ameryce Północnej, na pograniczu Kanady i Stanów Zjednoczonych.

W skład systemu wchodzą następujące jeziora:
Górne, powierzchnia lustra wody 82 101 km²,
Huron, 59 610 km²,
Michigan, 57 800 km²,
Erie, 25 700 km²,
Ontario, 18 960 km²[1].

Lustra wody w poszczególnych jeziorach położone są na różnych wysokościach, przy czym różnica między poziomem wody jeziora Górnego i jeziora Ontario wynosi 108 m. Wyjątek stanowią jeziora Michigan i Huron, połączone cieśniną Mackinac i hydrologicznie stanowiące jeden zbiornik wodny. Sumaryczna objętość Wielkich Jezior tworzy drugi (po jeziorze Bajkał) największy zbiornik wody słodkiej na kuli ziemskiej.
Jeziora połączone są ze sobą systemem cieśnin, rzek i kanałów. Razem z wypływającą z jeziora Ontario Rzeką Świętego Wawrzyńca tworzą śródlądową Drogę Wodną Św. Wawrzyńca o długości 3770 km i stanowią ważny szlak wodny, mający również połączenie z dorzeczem rzek Missisipi oraz Hudson. Wokół Wielkich Jezior rozwinęła się gęsta sieć osadnicza.
Kotliny tworzące podłoże Wielkich Jezior mają pochodzenie tektoniczne, wypełniły się wodą w czasie ostatniego zlodowacenia ok. 10 tys. lat temu.

Wiki