astronomia-fizyka, 1966
Pierwsze zdjęcie powierzchni Księżyca zrobione przez radziecką sondę Łuna 9

Łuna 9 – misja radzieckiej bezzałogowej sondy kosmicznej do badań Księżyca. Pierwsze w historii udane miękkie lądowanie statku kosmicznego na Księżycu.
Próbnik księżycowy wystrzeliwany był za pomocą rakiety Mołnia 8K78M. Podczas lotu w kierunku Księżyca orientacja pojazdu utrzymywana była za pomocą KTDU SAV - systemu astronawigacyjnego, na który składały się sensory zorientowane odpowiednio na Ziemię, Księżyc i Słońce. W odległości 8300 km od Srebrnego Globu system ten uruchamiał żyrostabilizatory, które ustawiały pojazd w odpowiedniej orientacji do rozpoczęcia manewru lądowania. Na wysokości 75 km rozpoczynał się właściwy moment wyhamowywania pojazdu poprzez silniczki KTDU. Gdy sonda znalazła się w odległości 25 km, poduszka powietrzna była automatycznie nadmuchiwana powietrzem o ciśnieniu 1 atmosfery, wtedy też wyłączane były silniczki członu napędowego. Poduszka z aparatem lądującym odrzucana była na kilka sekund przed zderzeniem się pojazdu z powierzchnią. Osłaniany poduszką aparat uderzał w powierzchnię z prędkością 15 m/sek., zaś po wytraceniu prędkości poduszka była odrzucana, pojazd zaś stabilizował swoje położenie na gruncie za pomocą czterech, symetrycznych pokryw. Wtedy też uruchamiana była aparatura naukowa i rozpoczynała się właściwa część misji.
Łuna 9 jako pierwszy, sztuczny obiekt ziemski, który udanie wylądował na powierzchni Księżyca ustanowiła nowy etap jego eksploracji. Łuna 9 stanowiła przełom w podboju najbliższej przestrzeni kosmicznej i była wyznacznikiem położenia dużego nacisku na kolejne misje z udziałem lądowników, również po stronie amerykańskiej.

Wiki