znani-ludzie, 1964
Szachista amerykański Bobby Fisher podczas rozgrywki z 50 przeciwnikami, 47 z tych partii wygrał.

Bobby Fischer, właśc. Robert James Fischer (ur. 9 marca 1943 w Chicago, zm. 17 stycznia 2008 w Reykjavíku) – amerykański szachista, mistrz świata w latach 1972–1975, od 2005 obywatel Islandii.
Fischer wychowywał się w domu bez ojca, ponieważ jego rodzice rozwiedli się, gdy miał dwa lata. Niektóre źródła twierdzą, iż jego biologicznym ojcem był węgierski fizyk Paul Nemenyi. Matka Regina pochodziła z Polski i zarabiała na życie jako scenograf teatralny albo pielęgniarka. Zasady gry w szachy poznał w wieku sześciu lat, czytając instrukcję dołączoną do kompletu szachów. Szachy zafascynowały go, próbował grać ze swoją starszą siostrą, lecz bardzo szybko okazało się, że jest ona zbyt słabym partnerem. Gdy miał trzynaście lat, jego matka poprosiła znanego szachowego trenera Johna Collinsa, by wziął go pod opiekę. Collins trenował wcześniej znanych szachistów, takich jak William Lombardy i Robert Byrne. Fischer spędzał dużo czasu w domu Collinsa, który w pewnym sensie zastąpił mu ojca.
Pierwszym większym sukcesem Fischera było zwycięstwo w Mistrzostwach USA Juniorów w 1956. O młodym szachiście stało się głośno w Ameryce z powodu kilku błyskotliwych zwycięskich partii ze znanymi szachistami. Dwa lata później Fischer zdobył tytuł mistrza Stanów Zjednoczonych, co było równoznaczne z zakwalifikowaniem się do turnieju międzystrefowego FIDE.

Wiki