historia
Państwo wielkomorawskie w IX wieku

Morawy (czes. Morava, łac. Moravia, niem. Mähren) – kraina historyczna we wschodniej części Republiki Czeskiej, jedna z trzech krain (obok Czech i Śląska Czeskiego) wchodzących w skład tego państwa. Północne fragmenty Moraw leżą na terenie Polski (Kietrz, Baborów) – były to dawne enklawy morawskie na obszarze Śląska, powstałe w wyniku włączenia do Śląska większości terytoriów dawnego morawskiego księstwa opawskiego (który to około dwustuletni proces zakończył się w 1613 r.).
W starożytności Morawy były zamieszkane przez Celtów, później przez germańskich Kwadów, a od VI wieku przez Słowian. Pierwsze wzmianki o ośrodkach politycznych na Morawach pojawiają się w kronikach Fredegarda w VII wieku. Wspomniany jest władca Samon, który odmówił posłuszeństwa Frankom. Jest to najstarsza wzmianka o istniejącej państwowości w krainach zamieszkanych przez Słowian.

VIII wiek – rozpoczęła się ewangelizacja Moraw (między innymi przez irlandzkiego misjonarza Wirgiliusza z Salzburga).
na przełomie VIII i IX wieku powstało tu Państwo wielkomorawskie
862 – na prośbę patriarchy Konstantynopola przybyli z misją ewangelizacyjną Cyryl i Metody
? ok.991 - Morawy (lub ich stolica) prawdopodobnie pojawiają się w dokumencie Dagome iudex jako Alemure
1003 – Morawy zostały zdobyte przez Bolesława Chrobrego i włączone do Królestwa Polskiego
1005 – najazd Węgrów na Morawy
1031 – utrata Moraw przez Polskę za panowania Mieszka II Lamberta
1182 – utworzenie Marchii Morawskiej
W latach 1182-1526 Marchia Morawska była w różnym stopniu zależna od królestwa czeskiego, którego władcy stale dążyli do pełnego jej podporządkowania.
1348 – inkorporacja Moraw do nowo utworzonej Korony Królestwa Czech

Wiki