różności, 1936
XI Letnie Igrzyska Olimpijskie w Berlinie
XI Letnie Igrzyska Olimpijskie (oficjalnie Igrzyska XI Olimpiady) odbyły się w dniach 1–16 sierpnia 1936 w Berlinie (III Rzesza).
Już w 1916 w Berlinie miały się odbyć igrzyska olimpijskie, jednak z powodu I wojny światowej zostały odwołane. Decyzję o ponownym przyznaniu Berlinowi prawa do organizacji Igrzysk Olimpijskich podjęto 26 kwietnia 1931 roku podczas dwudziestego ósmego spotkania Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego. Oprócz Berlina i Barcelony o prawo organizacji Igrzysk ubiegały się Rzym i Budapeszt. Hrabia Bocanossa wycofał kandydaturę Rzymu, a senator Jules de Musa poparł kandydaturę Berlina.
Mimo protestów opinii publicznej i środowisk sportowych i wcześniejszej krytyki ze strony Hitlera który określił igrzyska jako wymysł Żydów i masonów. Igrzyska w nazistowskich Niemczech doszły do skutku.
Przed ich rozpoczęciem część krajów rozważała zbojkotowanie imprezy i rozegranie konkurencyjnych zawodów. Gdy okazało się, że organizację powierzono Niemcom, w Barcelonie również ubiegającej się o prawo organizacji igrzysk, chciano zorganizować Olimpiadę Ludową. Zjechało się wielu sportowców. Jednak na dzień przed rozpoczęciem zaczął się zamach stanu generała Francisco Franco.
Ceremonia otwarcia odbyła się 1 sierpnia na stadionie olimpijskim w Berlinie o godzinie 16. Pięć minut po rozpoczęciu ceremonii został zagrany hymn Niemiec. Podczas parady reprezentacji sportowcy z kilku krajów, m.in. Francji i Grecji, wykonali salut olimpijski. Ceremonię uświetniły: wypuszczenie 20 tysięcy gołęb i Hymn Olimpijski Richarda Straussa. Po raz pierwszy w historii olimpiad nowożytnych znicz olimpijski zapalono od ognia przyniesionego z Grecji. Zapalenia znicza dokonał Fritz Schilgen. W imieniu sportowców przysięgę olimpijską złożył Rudolf Ismayr. Po raz pierwszy wydarzenia z aren olimpijskich były filmowane oraz transmitowane w telewizji – obraz telewizyjny docierał do 19 kablowych odbiorników, znajdujących się w Berlinie.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Letnie_Igrzyska_Olimpijskie_1936
Już w 1916 w Berlinie miały się odbyć igrzyska olimpijskie, jednak z powodu I wojny światowej zostały odwołane. Decyzję o ponownym przyznaniu Berlinowi prawa do organizacji Igrzysk Olimpijskich podjęto 26 kwietnia 1931 roku podczas dwudziestego ósmego spotkania Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego. Oprócz Berlina i Barcelony o prawo organizacji Igrzysk ubiegały się Rzym i Budapeszt. Hrabia Bocanossa wycofał kandydaturę Rzymu, a senator Jules de Musa poparł kandydaturę Berlina.
Mimo protestów opinii publicznej i środowisk sportowych i wcześniejszej krytyki ze strony Hitlera który określił igrzyska jako wymysł Żydów i masonów. Igrzyska w nazistowskich Niemczech doszły do skutku.
Przed ich rozpoczęciem część krajów rozważała zbojkotowanie imprezy i rozegranie konkurencyjnych zawodów. Gdy okazało się, że organizację powierzono Niemcom, w Barcelonie również ubiegającej się o prawo organizacji igrzysk, chciano zorganizować Olimpiadę Ludową. Zjechało się wielu sportowców. Jednak na dzień przed rozpoczęciem zaczął się zamach stanu generała Francisco Franco.
Ceremonia otwarcia odbyła się 1 sierpnia na stadionie olimpijskim w Berlinie o godzinie 16. Pięć minut po rozpoczęciu ceremonii został zagrany hymn Niemiec. Podczas parady reprezentacji sportowcy z kilku krajów, m.in. Francji i Grecji, wykonali salut olimpijski. Ceremonię uświetniły: wypuszczenie 20 tysięcy gołęb i Hymn Olimpijski Richarda Straussa. Po raz pierwszy w historii olimpiad nowożytnych znicz olimpijski zapalono od ognia przyniesionego z Grecji. Zapalenia znicza dokonał Fritz Schilgen. W imieniu sportowców przysięgę olimpijską złożył Rudolf Ismayr. Po raz pierwszy wydarzenia z aren olimpijskich były filmowane oraz transmitowane w telewizji – obraz telewizyjny docierał do 19 kablowych odbiorników, znajdujących się w Berlinie.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Letnie_Igrzyska_Olimpijskie_1936
