historia, 1894
Odkrycie Statuy Antinous

Antinous (stgr. Ἀντίνοος, Antinoos; ur. 27 listopada 111 w Claudiopolis, zm. ok. 30 października 130 na Nilu koło Besy, późniejsze Antinoopolis, ob. Szeik Ibada) – grecki młodzieniec z Bitynii, który gdy skończył 12 lat został przygarnięty przez dwór Hadriana.
Kilka lat później chłopak stał się kochankiem cesarza Hadriana, co aprobowała także cesarzowa Vibia Sabina. Antinous utonął w Nilu w roku 130. W 137 Hadrian założył w tym miejscu miasto – Antinoopolis, zaś Antinousa ogłosił herosem, wznosił ogromne świątynie i urządzał igrzyska na jego cześć. Najważniejsza świątynia stała w Mantinei w Arkadii. Kazał wykonywać ogromne ilości rzeźb i portretów. Kult Antinousa przetrwał do czasu upadku Rzymu.
Wizerunki Antinousa przedstawiano w rzeźbie, na monetach oraz gemmach jako ideał młodzieńczej piękności. Król Prus Fryderyk II Wielki ustawił posąg Antinousa pod oknami swego gabinetu w pałacu Sanssouci.

https://pl.wikipedia.org/wiki/Antinous