historia, 1942
Tonie amerykański lotniskowiec U.S.S. Lexington podczas bitwy na Morzu Koralowym.

USS Lexington (CV-2) - amerykański lotniskowiec typu Lexington (zwany także Gray Lady, Lady Lex lub The Fighting Lady), wprowadzony do służby w 1927. Został przebudowany z krążownika liniowego typu Lexington. Wraz z bliźniaczym lotniskowcem "Saratoga" (CV-3) był pierwszym dużym lotniskowcem marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych i służył w niej podczas II wojny światowej, biorąc udział w walkach z Japonią w wojnie na Pacyfiku. Okręt wziął udział, wraz z lotniskowcem "Yorktown", w bitwie na Morzu Koralowym stoczonej w maju 1942 roku. W drugim dniu bitwy, około godziny 11:00, lotniskowiec został ciężko uszkodzony przez samoloty japońskie, które trafiły okręt dwiema torpedami i trzema bombami. Z początku wydawało się, że uszkodzenia okrętu nie były poważne i około godziny 13:00 lotniskowiec osiągnął prędkość 25 węzłów i był zdolny do przyjmowania samolotów. Następnie jednak na okręcie nastąpiła seria wybuchów oparów benzyny lotniczej i pożarów, które wymknęły się spod kontroli. Około godziny 17:00 padł rozkaz opuszczenia lotniskowca przez załogę. O godzinie 19:56 okręt zatonął po trafieniach dwiema torpedami wystrzelonymi przez amerykański niszczyciel "Phelps".
Następnym okrętem noszącym nazwę "Lexington" był lotniskowiec typu Essex, Lexington (CV-16), wprowadzony do służby w 1943. (wiki)