logo

historia, 1942
Niemieccy oficerowie podczas inspekcji oddziałów pomocniczych Schutzmannschaftant (okolice Kijowa).

Niemieccy oficerowie podczas inspekcji oddziałów pomocniczych Schutzmannschaftant (okolice Kijowa).
Schutzmannschaft (Schuma, pol. Bataliony Ochrony albo Bataliony Policyjne) – ochotnicze oddziały policji pomocniczej, działające w czasie II wojny światowej na podbitych przez III Rzeszę terenach Związku Radzieckiego.
Były one złożone głównie z ochotników cudzoziemskich lub jeńców, i podporządkowane niemieckiej policji porządkowej (Ordnungspolizei). Zostały utworzone na podstawie rozkazów Reichsführera-SS z 25 lipca i 31 sierpnia 1941. Kurt Daluege w swoim okólniku z 6 listopada 1941 wyjaśnił, że całość miejscowej policji na obszarach rosyjskich to Schutzmannschaften. Powstanie formacji ogłosił Reichsführer-SS Heinrich Himmler 25 lipca 1941, a podstawę prawną i status w formacjach policyjnych III Rzeszy zapewnił minister spraw wewnętrznych III Rzeszy dnia 4 listopada 1941. Służba w Schutzmannschaft dzieliła się na indywidualną (Einzeldienst), gdzie policjanci obsadzali posterunki zarówno w miastach jak i na wsi; posterunki miejskie podlegały Policji Ochronnej (Schutzpolizei) a wiejskie żandarmerii (Gendarmerie), oraz na służbę w skoszarowanych batalionach policyjnych.
Pod koniec 1942 roku liczebność Schutzmannschaft na okupowanym terytorium ZSRR wyniosła 290 976 policjantów, w tym 29 217 pełniących indywidualną służbę w miastach, 223 787 służących w posterunkach wiejskich oraz 47 972 członków batalionów policyjnych.
W sierpniu 1942 Hermann Göring zażądał utworzenia batalionów policyjnych w Holandii, Norwegii, Belgii i Francji. Uważał on, że po wysłaniu na wschód będą one musiały walczyć z partyzantami, ponieważ porozumienie czy zbratanie będzie niemożliwe. Mimo poparcia Heinricha Himmlera i Gottloba Bergera, sceptycznie do tej idei odniósł się Hans Rauter. Również w większości innych krajów nie doszło do utworzenia takich oddziałów. Jednak część krajów wysłała swoje bataliony policji poza granice kraju. Dotyczyło to m.in. Czech, Łotwy, Luksemburga oraz Generalnego Gubernatorstwa.
Służba w batalionach opierała się na rocznych kontraktach podpisywanych przez ochotników. Członkowie Schutzmannschaften na ogół oprócz wyżywienia, umundurowania i wynagrodzenia, mieli także udział w zdobyczach. Jednostki te były używane do akcji przeciwpartyzanckich oraz pacyfikacji ludności cywilnej, w czasie których popełniono wiele zbrodni. (wiki)
Popularne pytania
W którym roku na ziemiach Polski powstał pierwszy szpital?
Czym w średniowieczu różniły się wiedźmy angielskie od tych na kontynencie?
Co jemy kiedy w produkcie znajduje się dodatek E120?
Jak się pisze “w ogóle” czy “wogóle”?
Kto z obecnie żyjących arystokratów może rościć sobie prawa do polskiego tronu?
Co Marks życzył kobietom?
Dłużej żyją ssaki czy ryby?
Co jest bardziej tuczące: piwo czy wino?
Jak pies szczeka po niemiecku?
W którym dniu tygodnia jesteśmy najbardziej produktywni?
Ile wyrazów można napisać przy użyciu jednego ołówka?
Czy w Polsce można nadać chłopcu imię Jezus?
Czy atrakcyjność fizyczna ma wpływ na wyrok sądu?
W którym państwie wciąż akceptuje się niewolnictwo?