historia
Jak wyglądało nabijanie na pal?

Zaostrzony z jednej strony drewniany pal wbijano w odbyt lub krocze leżącego na ziemi skazańca. Samo nabijanie odbywało się za pomocą koni. Kiedy pal wbił się w ciało kat odwiązywał zwierzęta, a słup z nabitym człowiekiem stawiano pionowo. Pod wpływem ciężaru ciała pal pogrążał się coraz głębiej, przebijając powoli wnętrzności. Kaźń mogła trwać nawet 3 dni. Czasami kaci celowo smarowali pal substancją łatwopalną i podpalali. Jednym z bardziej znanych władców, który podobno często stosował tego typu kary był hospodar wołoski - Vlad III Ţepeş, którego przydomek oznacza właśnie palownik. Jego postać było natchnieniem dla Brama Stokera do napisania słynnej powieści o Drakuli (Drăculea). Oprócz wołoszczyzny tą okrutną karę stosowano w starożytności w Anatolii i na Bliskim Wschodzie, w średniowieczu rozpowszechniła się na ziemiach najeżdżanych przez Imperium Osmańskie, bądź podległych temu państwu – głównie na Bałkanach, ale też na południowo-wschodnich krańcach Rzeczypospolitej. Przestaną ją stosować do XVIII wieku.