historia
Czy wiesz, że z punktu widzenia wojskowego Amerykanie wygrali wojnę w Wietnamie.
Kilka ciekawych faktów:
1. Według raporty McNamary z 1964 roku to dwa niszczyciele US Navy sprowokowały atak północno-wietnamskich kutrów torpedowych. Oficjalnie administracja prezydenta Lyndona Johnsona twierdziła, że było odwrotnie.
2. ZSRR i Chiny wspierały partyzantkę i wojsko Wietnamu Północnego. Cel, ataki na Południe. Partyzanci Wietkongu mieli wszystkie główne bazy, obozy szkoleniowe w Kambodży, który był po za zasięgiem wojsk Południa.
3. Wojnę w Wietnamie Amerykanie zorganizowali najgorzej jak mogli, nie wiadomo było, jakie cele chcą osiągnąć, nie było nawet planów wojskowych. Nikt nie był w stanie usprawiedliwić tej wojny przed amerykańską opinią publiczną. Po za tym walka z przeciwnikiem, który posiada główne baza po za granicami swojego kraju (punkt 2) była od początku nie do wygrania. Za późno generalicja zorientowała się, że największym wrogiem będą własne media.
4. Do 1968 roku panował medialny spokój, Amerykanie wypracowali taktykę zamęczenia Wietnamu Północnego, co okazywało się bardzo skuteczne. Wietkong w akcie desperacji złamał niepisaną zasadę nie prowadzenia działań wojennych w okresie Nowego Roku, 30 stycznia 1968 roku Północ rzuciła do ataku na miasta Południa 100 tysięcy żołnierzy. Była to totalna rzeź wojsk Północy, zginęło prawie 50 tysięcy partyzantów. Wietkong poniósł ogromną klęskę i stracił możliwość prowadzenia większych operacji ofensywnych. Problem stanowili jednak dziennikarze, którzy na własne oczy zobaczyli jak wygląda wojna. Amerykańska i światowa opinia publiczna zobaczyła coś czego wcześniej nie widziała. Dziennikarze od tej pory karmili świat okrucieństwami i prześcigali się w przedstawianiu jej, był i do dzisiaj jest to najlepiej sprzedający się towar. W porównaniu z cenzurą, jaka panowała za czasów II wojny światowej, wojna w Wietnamie była jak otwarta karta, pokazała szczegóły i uwypukliła tragedię. Należy przy tym jednak dodać, że opinia publiczna poznawała przede wszystkim jedną stronę medalu. Podczas desperackiego ataku na największe miasta Południa wojska Północy (ofensywa Tết) częściowo opanowała "cesarskie miasto" Huế, Wietkong dokonał rzezi ludności cywilnej, szacuje się, że zginęło wtedy ponad 2 tys. cywili, głównie pracowników administracyjnych, ludzi wykształconych, miejscowe elity. Lewicujące media nie zainteresowały się tą rzezią, interesowały ich wyłącznie działania wojsk amerykańskich, a nagłośniły jedynie masakrę wioski Mỹ Lai w południowym Wietnamie, gdzie na rozkaz niezrównoważonego psychicznie porucznika doszło do wymordowania 347 mieszkańców wsi. Idealnym przykładem lewicowej propagandy jest film Oliviera Stone'a "Pluton".
5. Nacisk w USA na szybkie zakończenie wojny spowodował wiele błędów natury wojskowej. Amerykanie zaczęli stosować broń chemiczną i napalm, a wstrząsające zdjęcia szły w świat.
Wojskowo wojna była wygrana, a północny Wietnam pomimo ogromnej pomocy ze strony ZSRR i Chin, musiał uznać wyższość południa i wojsk USA. Niestety praca dziennikarzy przyczyniła się nie tylko do brutalizacji wojny, ale również została wykorzystana przez ZSRR i Chiny w sposób propagandowy. Lata 70-te obfitują bowiem w eksport maoizmu i komunizmu w różnych miejscach świata. Niektóre konflikty np: Afryce, tlą się do dzisiaj i przyniosły miliony ofiar.
Ireneusz Piotrzkowicz
Foto (c) john-adams.nl
1. Według raporty McNamary z 1964 roku to dwa niszczyciele US Navy sprowokowały atak północno-wietnamskich kutrów torpedowych. Oficjalnie administracja prezydenta Lyndona Johnsona twierdziła, że było odwrotnie.
2. ZSRR i Chiny wspierały partyzantkę i wojsko Wietnamu Północnego. Cel, ataki na Południe. Partyzanci Wietkongu mieli wszystkie główne bazy, obozy szkoleniowe w Kambodży, który był po za zasięgiem wojsk Południa.
3. Wojnę w Wietnamie Amerykanie zorganizowali najgorzej jak mogli, nie wiadomo było, jakie cele chcą osiągnąć, nie było nawet planów wojskowych. Nikt nie był w stanie usprawiedliwić tej wojny przed amerykańską opinią publiczną. Po za tym walka z przeciwnikiem, który posiada główne baza po za granicami swojego kraju (punkt 2) była od początku nie do wygrania. Za późno generalicja zorientowała się, że największym wrogiem będą własne media.
4. Do 1968 roku panował medialny spokój, Amerykanie wypracowali taktykę zamęczenia Wietnamu Północnego, co okazywało się bardzo skuteczne. Wietkong w akcie desperacji złamał niepisaną zasadę nie prowadzenia działań wojennych w okresie Nowego Roku, 30 stycznia 1968 roku Północ rzuciła do ataku na miasta Południa 100 tysięcy żołnierzy. Była to totalna rzeź wojsk Północy, zginęło prawie 50 tysięcy partyzantów. Wietkong poniósł ogromną klęskę i stracił możliwość prowadzenia większych operacji ofensywnych. Problem stanowili jednak dziennikarze, którzy na własne oczy zobaczyli jak wygląda wojna. Amerykańska i światowa opinia publiczna zobaczyła coś czego wcześniej nie widziała. Dziennikarze od tej pory karmili świat okrucieństwami i prześcigali się w przedstawianiu jej, był i do dzisiaj jest to najlepiej sprzedający się towar. W porównaniu z cenzurą, jaka panowała za czasów II wojny światowej, wojna w Wietnamie była jak otwarta karta, pokazała szczegóły i uwypukliła tragedię. Należy przy tym jednak dodać, że opinia publiczna poznawała przede wszystkim jedną stronę medalu. Podczas desperackiego ataku na największe miasta Południa wojska Północy (ofensywa Tết) częściowo opanowała "cesarskie miasto" Huế, Wietkong dokonał rzezi ludności cywilnej, szacuje się, że zginęło wtedy ponad 2 tys. cywili, głównie pracowników administracyjnych, ludzi wykształconych, miejscowe elity. Lewicujące media nie zainteresowały się tą rzezią, interesowały ich wyłącznie działania wojsk amerykańskich, a nagłośniły jedynie masakrę wioski Mỹ Lai w południowym Wietnamie, gdzie na rozkaz niezrównoważonego psychicznie porucznika doszło do wymordowania 347 mieszkańców wsi. Idealnym przykładem lewicowej propagandy jest film Oliviera Stone'a "Pluton".
5. Nacisk w USA na szybkie zakończenie wojny spowodował wiele błędów natury wojskowej. Amerykanie zaczęli stosować broń chemiczną i napalm, a wstrząsające zdjęcia szły w świat.
Wojskowo wojna była wygrana, a północny Wietnam pomimo ogromnej pomocy ze strony ZSRR i Chin, musiał uznać wyższość południa i wojsk USA. Niestety praca dziennikarzy przyczyniła się nie tylko do brutalizacji wojny, ale również została wykorzystana przez ZSRR i Chiny w sposób propagandowy. Lata 70-te obfitują bowiem w eksport maoizmu i komunizmu w różnych miejscach świata. Niektóre konflikty np: Afryce, tlą się do dzisiaj i przyniosły miliony ofiar.
Ireneusz Piotrzkowicz
Foto (c) john-adams.nl
