historia
Unia Lubelska 1569 była połączeniem dwóch państw, Korony i własność Króla Polski - Wielkie Księstwo Litewskie

Unia Lubelska 1569 była połączeniem dwóch państw, Korony i własność Króla Polski - Wielkie Księstwo Litewskie. Król Zygmunt August w 1564 roku przekazał prawo dziedziczne WKL na Koronę. Szlachta WKL nie chce połączenia i nie przybywają na Sejm w Parczewie. Trwająca jednak wojna z Moskwą sprawia, że zmieniają zdanie. W marcu 1569 cześć szlachty WKL opuściło Sejm Lubelski i odmówiło zgody na Unię z Koroną, zły na tą decyzję Zygmunt August postanawia przyłączyć niektóre województwa do Korony. Szlachta Podlasia, a następnie Wołynia zwołali sejm i przegłosowali wstąpienie do Korony.
Tym samym Akt Unii Lubelskiej jest pierwszą spisaną konstytucją Ukrainy. W I RP religia nie miała znaczenia politycznego, Rusini mogli być katolikami, protestantami, unitami i prawosławnymi, kryterium religii jako wyznacznika narodowości zostało utworzone w XIX wieku. Szlachta Ruska dzięki Unii Lubelskiej otrzymała więcej praw i przywilejów niż posiadała w WKL, zachowano gwarancje granic, język ruski w sądach i administracji, zapewniono równość między prawosławnymi i katolikami, nienaruszalność własności prywatnej, Król Polski został zobowiązany do komunikowania się ze szlachtą Ruską w języku ruskim. W kancelarii królewskiej musieli pracować urzędnicy posługujący się tym językiem, czasem języ ten ewoluował w ukraiński.
Centrum historii Ukrainy nie jest rebelia Chmielnickiego z 1648 roku, poddaństwo chłopów nie było powodem buntu rebelii. Poddaństwo w XVII wieku nie była tym samym co poddaństwo w Rosji w XIX wieku.
W I RP chłop na terenie dzisiejszej Ukrainy posiadał dzierżawę od 50 do nawet 200 hektarów, ziemia ta należała do szlachcica lub duchownego. Dzierżawca mógł zapłacić czynsz albo odpracować określoną ilość dni. Chłop był zobowiązany do odpracowania średnio w tygodniu od 2 dni w XVI w do 4 w XVIII wieku. Ale w Kijowszczyżnie i Bracławszczyźnie panowały zupełnie inne warunki niż na ziemiach Korony. W województwach tych brakowało ludzi do pracy. Pańszczyzna w dobrach królewskich w Bracławszczyźnie wynosiła tydzień pracy w roku, co miało zachęcić chłopów do przybycia na tej ziemie. Taką pracę wykonywał najczęściej wynajęty przez chłopa parobek. Chłop w I RP był de facto wolnym człowiekiem, miał prawo bez problemu opuścić ziemię, jeśli nie był zadowolony ze swego „pana” zapłacić 20 gr. i odejść. Chłopi gospodarujący na takich wielkich obszarowo ziemiach należeli do zamożnych ludzi. Niektórzy z nich kupowali drogie zachodnie ubrania i broń palną.
Dzięki Konfederacji Warszawskiej z 1573 roku I RP gwarantowała swobodę wyznania, nie było nawet religii dominującej ani panującej. Wg. badań naukowych mieszkająca na Kijowszczyźnie bogata szlachta w latach 1569 do 1648 była wyznania: 73 % prawosławie, 12 % protestancki, 15% katolicy.
Unia Brzeska 1596 powstała między innymi dlatego, że magnaci i bogata szlachta masowo zaczęli przechodzić z prawosławia na protestantyzm i aby zahamować ten proceder duchowieństwo prawosławne poparło Unię Brzeską. Wśród średnio zamożnej szlachty na Kijowszczyźnie obliczono 169 rodzin, które: 111 prawosławni, 7 katolickich, po 2 kalwinistów i unitów i 4 arian. W momencie rebelii Chmielnickiego większość szlachty na Ukrainie była wyznania prawosławnego.
Pojęcie rebelii Chmielnickiego, która w efekcie końcowym oddała Ukraińców pod władanie Moskwy, jako powstania „narodowowyzwoleńczego” Ukraińców przeciwko Polsce powstała w latach 90 XX w Rosji.
Rebelia dotyczyła nie Rusi jako takiej, ale jedynie Kozaków, którzy domagali się praw, konkretnie chodziło o zwiększenie rejestru i osobiste ambicje Chmielnickiego. Należy jednak dodać, że jednym z ważniejszych haseł rebelii była obrona prawosławia.
W Artykułach Henrykowski z 1573 roku z 21 artykułów, 3 są przygotowane pod wpływem Rusinów. Tam też po raz pierwszy w historii między narodem polskim i litewskim pojawia się i użyte zostaje pojęcie Ruskiego Narodu.
Ireneusz P.Piotrzkowicz
źródło streszczenia: Kerakles https://x.com/dwolosiuk/status/1792517523591626827
Tym samym Akt Unii Lubelskiej jest pierwszą spisaną konstytucją Ukrainy. W I RP religia nie miała znaczenia politycznego, Rusini mogli być katolikami, protestantami, unitami i prawosławnymi, kryterium religii jako wyznacznika narodowości zostało utworzone w XIX wieku. Szlachta Ruska dzięki Unii Lubelskiej otrzymała więcej praw i przywilejów niż posiadała w WKL, zachowano gwarancje granic, język ruski w sądach i administracji, zapewniono równość między prawosławnymi i katolikami, nienaruszalność własności prywatnej, Król Polski został zobowiązany do komunikowania się ze szlachtą Ruską w języku ruskim. W kancelarii królewskiej musieli pracować urzędnicy posługujący się tym językiem, czasem języ ten ewoluował w ukraiński.
Centrum historii Ukrainy nie jest rebelia Chmielnickiego z 1648 roku, poddaństwo chłopów nie było powodem buntu rebelii. Poddaństwo w XVII wieku nie była tym samym co poddaństwo w Rosji w XIX wieku.
W I RP chłop na terenie dzisiejszej Ukrainy posiadał dzierżawę od 50 do nawet 200 hektarów, ziemia ta należała do szlachcica lub duchownego. Dzierżawca mógł zapłacić czynsz albo odpracować określoną ilość dni. Chłop był zobowiązany do odpracowania średnio w tygodniu od 2 dni w XVI w do 4 w XVIII wieku. Ale w Kijowszczyżnie i Bracławszczyźnie panowały zupełnie inne warunki niż na ziemiach Korony. W województwach tych brakowało ludzi do pracy. Pańszczyzna w dobrach królewskich w Bracławszczyźnie wynosiła tydzień pracy w roku, co miało zachęcić chłopów do przybycia na tej ziemie. Taką pracę wykonywał najczęściej wynajęty przez chłopa parobek. Chłop w I RP był de facto wolnym człowiekiem, miał prawo bez problemu opuścić ziemię, jeśli nie był zadowolony ze swego „pana” zapłacić 20 gr. i odejść. Chłopi gospodarujący na takich wielkich obszarowo ziemiach należeli do zamożnych ludzi. Niektórzy z nich kupowali drogie zachodnie ubrania i broń palną.
Dzięki Konfederacji Warszawskiej z 1573 roku I RP gwarantowała swobodę wyznania, nie było nawet religii dominującej ani panującej. Wg. badań naukowych mieszkająca na Kijowszczyźnie bogata szlachta w latach 1569 do 1648 była wyznania: 73 % prawosławie, 12 % protestancki, 15% katolicy.
Unia Brzeska 1596 powstała między innymi dlatego, że magnaci i bogata szlachta masowo zaczęli przechodzić z prawosławia na protestantyzm i aby zahamować ten proceder duchowieństwo prawosławne poparło Unię Brzeską. Wśród średnio zamożnej szlachty na Kijowszczyźnie obliczono 169 rodzin, które: 111 prawosławni, 7 katolickich, po 2 kalwinistów i unitów i 4 arian. W momencie rebelii Chmielnickiego większość szlachty na Ukrainie była wyznania prawosławnego.
Pojęcie rebelii Chmielnickiego, która w efekcie końcowym oddała Ukraińców pod władanie Moskwy, jako powstania „narodowowyzwoleńczego” Ukraińców przeciwko Polsce powstała w latach 90 XX w Rosji.
Rebelia dotyczyła nie Rusi jako takiej, ale jedynie Kozaków, którzy domagali się praw, konkretnie chodziło o zwiększenie rejestru i osobiste ambicje Chmielnickiego. Należy jednak dodać, że jednym z ważniejszych haseł rebelii była obrona prawosławia.
W Artykułach Henrykowski z 1573 roku z 21 artykułów, 3 są przygotowane pod wpływem Rusinów. Tam też po raz pierwszy w historii między narodem polskim i litewskim pojawia się i użyte zostaje pojęcie Ruskiego Narodu.
Ireneusz P.Piotrzkowicz
źródło streszczenia: Kerakles https://x.com/dwolosiuk/status/1792517523591626827