zdrowie-medycyna
Jakim zagrożeniem są dla nas psie pchły?

Jeśli jesteśmy alergikami to ugryzienie pchły zwierzęcej (psa, kota ...) może zakończyć się silną reakcją zapalną na skórze oraz świądem. Nie jest to jedyne zagrożenie, bo pchły przenoszą szereg chorób, które na nasze szczęście w naszej strefie klimatycznej występują niezwykle rzadko np. dżuma, tularemia, tyfus, dur brzuszny. Pchły gryzą grupami (dziennie samica składa kilkadziesiąt jaj) w tym samym miejscu, miejsce to może swędzić i puchnąć, wokół pojawi się czerwona obwódka. Na nasze szczęście pchły z kotów czy psów omijają człowieka, bo na naszej skórze czy włosach nie są w stanie przetrwać, dlatego ugryzienia są rzadkością. Pchły nie przyczepiają się do sierści zwierzęcia (przebywają najczęściej w okolicach legowiska), wskakują na swojego żywiciela w konkretnym celu np. posiłku czy do rozrodu.
Pchły na psach i kotach odpowiadają za przenoszenie bakterii z gatunku Bartonella ( w tym bakterii odpowiedzialną za chorobę kociego pazura), Riketsji, która wywołuje wspomniany wcześniej tyfus, zarówno w wersji kociej, jak i ludzkiej. Pcheł należy się bezwzględnie pozbyć, ale nie należy zapominać o odrobaczeniu psa czy kota. Pchły są pośrednim żywicielem psiego tasiemnca, który może zarazić nim innego człowieka, kota, a czasami człowieka (głównie dziecko), mają również wpływ na rozpowszechnianie tasiemca karłowatego (ludzki, występuje głównie w ciepłym klimacie) i nicienia sercowego.