ekologia
Jak poluje sokół?

Sokół potrafi rozpędzić się do prędkości 322 km/h i właśnie ta ogromna prędkość jest jego najlepszą bronią. Sokół wznosi się wysoko i tam dzięki doskonałemu wzrokowi wyszukuje potencjalną ofiarę. Następnie pikuje, aby uzyskać określoną prędkość, uderzenie w ofiarę następuje za pomocą potężnych zaciśniętych szponów. Uderzenie jest z reguły tak silne, że ofiara od razu ginie, albo zostaje ogłuszona. Po ataku pozostaje już tylko przechwycić spadającą zdobycz. Sokół pożywia się zdobyczą wyłącznie na ziemi.
Sokół wędrowny jest wspaniałym ptakiem, jego ciało jest doskonale dostosowane do ogromnych prędkości. Smukłe, cienkie, gładkie i pozbawione szczelin pióra, przeźroczysta błona migawkowa chroni oczy i pozwala na obserwację nawet przy prędkości 300 km/h, wyrostek na jego mostku pozwala na potężne zamachy skrzydłami, które mają specyficzną aerodynamiczną spiczastą budowę. W odróżnieniu od geparda serce i płuca sokoła wędrownego są na tyle duże, że nie grozi mu w końcowej fazie lotu niedotlenienie. Nie musi więc po polowaniu odpoczywać i może od razu przystąpić do konsumowania ofiary.