natura
Strętwa, błędnie nazywana węgorzem elektrycznym, wytwarza napięcie do 600 V, które może zabić ... (wideo)

Strętwa (Electrophorus electricus) – gatunek słodkowodnej ryby promieniopłetwej z rzędu Gymnotiformes, jedyny przedstawiciel rodzaju Electrophorus, klasyfikowany w rodzinie Gymnotidae, a wcześniej wyodrębniany jako jedyny przedstawiciel rodziny strętwowatych (Electrophoridae). Błędnie nazywany jest węgorzem elektrycznym – nie jest spokrewniony z węgorzokształtnymi. Nazwa węgorz nawiązuje do węgorzowatego kształtu ciała ryby, a epitet gatunkowy elektryczny – do obecności narządów elektrycznych.
Występowanie: Północno-wschodnia Ameryka Południowa, obszary zalewowe, bagniste i wolno płynące wody dorzecza Amazonki i Orinoko. Często żyje na mulistych dnach spokojnych lub stojących wód.

Ciało wydłużone, cylindryczne, nagie, bez płetwy grzbietowej i płetw brzusznych, ze szczątkową płetwą ogonową. Głównym narządem ruchu jest długa płetwa odbytowa. Strętwa przypomina swoim wyglądem węgorze i początkowo była klasyfikowana wśród ryb węgorzokształtnych (Anguilliformes), stąd też wywodzi się powszechnie przyjęta nazwa tej ryby, jednak oprócz kształtu nie wykazuje cech wspólnych z węgorzami. Ubarwienie od szarego do brązowego i czarnego, z podgardlem w odcieniu pomarańczowym. Po bokach ciała, wzdłuż płetwy odbytowej znajdują się narządy elektryczne wytwarzające napięcie 300–600 V i natężenie poniżej 1 A. Napięcie takie może zabić małe zwierzę lub oszołomić duże. Wytwarzane napięcie jest zależne od długości osobnika. Narządy te powstały z mięśni brzusznych i są wykorzystywane do zabijania bądź ogłuszania zdobyczy, mogą służyć w celach obronnych. Są też wykorzystywane do elektrolokacji. Zajmują 80% ciała ryby, pozostałe 20% przypada na głowę i jamę brzuszną. Stosunek masy narządów do masy ciała ryby wynosi 1:2,9. Poza podstawową parą narządów elektrycznych te ryby mają jeszcze narząd Sachsa i narząd Huntera – obydwa wspomagające pracę głównego narządu elektrycznego – oraz wzmacniający zdolność odbierania dźwięków aparat Webera. Narząd Sachsa jest głównym narządem komunikacyjnym strętwy. Emituje on słaby sygnał elektryczny, zaledwie 10V napięcia. Wykorzystywany jest głównie do komunikacji, a także do elektrolokacji ofiary. Odgrywa także ważną rolę przy szukaniu i wybieraniu partnera. Strętwa posiada także wrażliwe na wysokie częstotliwości bulwiaste receptory, rozmieszczone na całym ciele. Prawdopodobnie służą do polowania na inne ryby z rzędu Gymnotiformes. Ubarwienie jest ciemne, szaro-brązowe na plecach i żółte lub pomarańczowe na brzuchu. Starsze samce mają ciemniejszy brzuch.
Starsze osobniki tego gatunku całkowicie tracą wzrok.
Strętwa osiąga maksymalnie do 2,5 m długości i masę do 20 kg. Najczęściej spotykane są osobniki o długości około 1 m.

Wiki